Boerderij
Vraagtekens bij effectiviteit carbon farming
Wetenschappers van Wageningen UR en andere instituten plaatsen kritische kanttekeningen bij carbon farming, het tegen betaling vastleggen van CO2 in landbouwbodems. Is dit wel zo’n effectieve manier om de klimaatverandering tegen te gaan? Dat bleek op een recente conferentie over dit onderwerp, waarover de WUR zelf bericht.
Er is al een levendige handel in carbon credits, stellen de onderzoekers op de conferentie vast. Bedrijven zien hierin een manier om klimaatneutraal te worden en de Europese Unie promoot de koolstoflandbouw.
In Wageningen plaatste Carsten Paul, onderzoeker bij het Leibniz-Centre for Agricultural Landscape Research daar vraagtekens bij. Hij wijst erop dat duurzame vastlegging van koolstof in de bodem om tientallen jaren van strak management vraagt, anders is de vastgelegde koolstof snel weer weg. Emissiereductie is volgens hem effectiever dan koolstof vastleggen in de bodem, vindt hij.
Vraagtekens koolstoflandbouw
Wageningen UR ziet hierin slecht nieuws voor aanhangers van alternatieve landbouwmethoden als permacultuur en regeneratieve landbouw. Een andere onderzoeker wijst erop dat alle metingen die nodig zijn om goed te monitoren wat er gebeurt in de bodem, wel eens duurder kunnen zijn dan de vergoedingen voor het vastleggen. Daardoor is het verdienmodel onzeker.
Los van de vraagtekens omtrent effectiviteit van koolstoflandbouw als klimaatmaatregel staat wel vast dat het goed is voor de bodemgezondheid, was de conclusie van Tessa van der Voort van het Nutriënten Management Instituut (NMI).
Beheer
WP Admin
Bewerk bericht
Terecht zijn de Wageningse onderzoekers kritisch over carbon farming. Het is gebakken lucht. Koolstof vastleggen in de bodem is een reversibel proces. De CO2 winst is zo weer weg.
Een topper bij de carbon farmers is bijvoorbeeld blijvend grasland. De graszode legt veel organische stof en dus koolstof vast. Nadat je het grasland scheurt om er bijvoorbeeld mais te verbouwen, verteert een groot deel van organische stof en vliegt vastgelegde de koolstof vrolijk de lucht in. Stel dat het lukt om inkomsten te krijgen van de vastgelegde koolstof, dan zul je waarschijnlijk moeten betalen als ze verdwijnt. Op de lange termijn is het saldo ongeveer nul.
Mooi dat de Zeeuwse boeren enthousiast zijn over het LTO-project. Ze zijn blij met de kennis en aandacht. Een belangrijk punt is natuurlijk dat organische stof zorgt voor bodemverbetering en dus meer opbrengst. Daar hoef je echter geen carbon farmer voor te worden. Dat was 100 jaar geleden ook al bekend.
Dit bovenstaande klopt wel
Maar er wordt 1 stuk van carbon farming niet vernoemd.
Dit is namelijk “voldoen de deelnemers met hun bedrijf al aan de co2 neutrale status.”
Want als ze zelf niet hieraan voldoen kan je ook geen co2 verkopen via certificaten
Dus onderzoek eerst of deze bedrijven co2 neutraal zijn.
Dan kunnen ze pas het overschot via certificaten verhandelen.
Wel vreemd is het dat staats bosbeheer, grote veen afgravingen doet en deze verkopen aan champion bedrijven. Waar blijft deze uitstoot??