TNO wijst op kwel als bron stikstof en fosfor in zeekleipolders

TNO wijst op de recent aangescherpte regels rondom de nutriënten verontreinigde-gebieden (NV-gebieden). In deze gebieden zit veel stikstof en/of fosfor in het water. Veel nieuw aangewezen NV-gebieden liggen in zeekleigebied, waaronder in Groningen, Zeeland, Flevoland en Zuid-Holland.

Volgens TNO is meer onderzoek nodig naar welke bronnen bijdragen aan de hoge gehaltes stikstof dan wel fosfor in die gebieden, en dan specifiek naar de rol van nutriëntenrijk kwel. Kwel is grondwater dat onder druk uit de ondergrond aan de oppervlakte komt. Stikstof en fosfor uit die kwel wordt geschaard onder de noemer ‘achtergrondbelasting’.

Beter onderzoek

Onderzoekers van TNO stellen dat die achtergrondbelasting in zandgebieden niet zo groot is. Bovendien is daar ook veel kennis over. In zeekleigebied verschilt die achtergrondbelasting echter sterk per gebied. Deze kan die variëren van bijna nul tot hoogstwaarschijnlijk tientallen procenten.

Door hier beter onderzoek naar te doen, zou duidelijk moeten worden of waterverontreiniging door menselijk handelen komt, of dat er natuurlijke oorzaken spelen. Bij menselijk handelen zijn landbouw en rioolwaterzuiveringsinstallaties de belangrijkste bronnen van stikstof en fosfor. Kwel is een natuurlijke bron die soms veel stikstof en fosfor kan bevatten.

Geldende waterkwaliteitsnormen

TNO stelt dat op basis van de informatie uit een dergelijk onderzoek het nodig kan zijn om de geldende waterkwaliteitsnormen voor bepaalde gebieden aan te scherpen of juist te versoepelen.

De onderzoeksorganisatie deed recent onderzoek in de Noord-Hollandse Schermerpolder. Hier is relatief veel kwel, waar veel stikstof en fosfor in kan zitten. Uit dit onderzoek bleek dat de hoeveelheid nutriëntenrijk kwel flink verschilde binnen de polder.