Boerin Mirjam: van stadsleven naar boerderijdrukte

Boerin Mirjam moest in het begin wennen aan het boerenleven dat zich niet laat plannen. ‘Sta je net te koken, moet er een koe kalven.’

Boerin Mirjam groeide op in een rijtjeshuis in Woubrugge. Ze leerde John in 1991 kennen, betrok in 1993 met hem het zomerhuisje op het erf, en ze trouwden in 1994. “Ik moest wennen aan het boerenleven dat zich niet laat plannen. Sta je net te koken, moet er een koe kalven. Toen er nog geen mobiele telefoons waren, vond ik het wonen in een afgelegen buurtschap best eenzaam.” Om op het bedrijf meer ondersteuning te kunnen bieden had ze structuur nodig, dus switchte Mirjam van de kraamzorg naar een baan binnen de kantooruren, als pedagogisch medewerkster.

Langzaam werd de boerderij ook meer van Mirjam

In 1995 namen John en Mirjam de boerderij over van Johns ouders. “Vijf jaar later kwam ik in de maatschap. Langzaam werd de boerderij ook meer van mij. De liefde voor de boerderij die John en onze oudste zoon Jeroen sinds hun geboorte hebben, moest bij mij groeien. Ik nam het jongvee over van mijn schoonvader. In 2008 startten we de Mariahoeve Logies op. Dat werd mijn tak, die groeide uit tot vier sfeerboerderijtjes, vijftien camperplaatsen, een melkhuisje met zuivelautomaten inclusief een softijsmachine en het organiseren van feesten en partijen.”

Mirjams terugkeer naar kraamzorg

Toen na twaalf jaar Mirjams baan als pedagogisch medewerkster stopte, was ze hele dagen op het erf. “Ik had meer dan genoeg werk als manusje van alles. Ik zag zo’n 50 gasten per dag en verzorgde het melkhuisje.” Toch wilde ze graag iets voor zichzelf hebben. “De kraamzorg was altijd mijn passie. Ik vind het heerlijk om verloskundigen te helpen en gezinnen te ondersteunen. Na lang wikken en wegen heb ik gereageerd op een baan voor 0 tot 8 uur per week. Ik draai nu wekelijks twee wachtdiensten tussen 16.00 en 24.00 uur. Voor de ondersteuning van mijn werk op de boerderij kwam Anneke. Soms is het in de kraamzorg heel rustig, maar soms ook kom ik midden in de nacht thuis en gaat de wekker weer om 7 uur. Deze baan is mij op het lijf geschreven. Laatst zei ik tegen onze dochter: ik heb drie banen: moeder, boerin en kraamverzorgster.”

Dynamiek op de boerderij

Met 80 melkkoeien, een melkrobot, jongvee en de camping is er altijd wat te doen. “Onze dag loopt altijd anders dan we hadden gedacht. Dat is ook de charme er van. Van de opening van de Keukenhof op 21 maart tot eind september zijn er gasten. Er is constant reuring. Als het werk het toelaat, drinken we graag een bakkie koffie met onze gasten, al is het maar een kwartier. Ik werk met een weekplanning. Voor de feesten en partijen doe ik het voorwerk. Verder doe ik veel werk achter de schermen: boekingen, administratie en de website. Tussendoor check ik camperaars in. De balans tussen ons bedrijf en mijn baan is goed. Ik ontmoet nieuwe mensen en kan weer eens wat anders vertellen. Onze zoon Jeroen woont tegenwoordig samen in het zomerhuisje. Hij is melkrobotinstallateur en onze opvolger. Onze schoondochter Daphne helpt ook mee in het bedrijf. Met zijn allen is het werk goed te doen. Wij kunnen zelfs af en toe een weekendje weg en vakantie lukt ook als we dat op tijd aangeven. Drie weken naar Canada of Australië zit er nog niet in, dat staat nog op ons verlanglijstje.”

Contact met familie en vrienden onderhouden

Mirjam maakt tijd voor haar hobby. “Ik ben tien jaar geleden met onze dochter Rianne begonnen met gitaarspelen. Zij stopte, ik ging door. Van oefenen komt niet veel, daarom neem ik elke week twee keer 45 minuten gitaarles. Ik kan nummers uit de jaren zeventig en tachtig spelen bij de kampvuuravonden. Zo leuk!”

Mirjam heeft een tweelingzus met wie ze ook afspreekt. “We gaan geregeld shoppen. John en ik doen ons best om ook samen van het erf te gaan, we willen het contact met familie en vrienden graag onderhouden. Ook gaan we af en toe een dag naar onze dochter Esmee, die in Leeuwarden studeert. Je moet het gewoon doen.”

Ik ben de rustfactor in het gezin

John en Jeroen maken zich sterk voor de agrarische sector in de politiek. “Ik ben de rustfactor in het gezin en hou de ballen hoog. Wij doen ons best om een mooi bedrijf neer te zetten. Het melkhuisje met de softijsmachine hebben we om te laten zien waar eerlijk voedsel vandaan komt. Daphne is daarvoor een moestuin begonnen. Wij vinden een toekomst voor de boer belangrijk.”