Meetprotocol stalemissies, weg naar doelsturing niet simpel

“Op zich is de RAV-systematiek geen verkeerd systeem”, aldus Albert Winkel, onderzoeker aan de Wageningen Universiteit naar emissie en mestverwaarding. “Je kunt globaal in beeld brengen hoe groot de emissies zijn. Op het symposium bedrijfsspecifiek meten stalemissies met sensoren is een nieuw meetprotocol gepresenteerd van de hand van Winkel en tal van andere onderzoekers. Dat moet handvatten bieden om meetgegevens te gebruiken om een beter beeld te krijgen van emissies uit de veehouderij.

Het RAV-systeem is een lijst van stalsystemen, voorzien van een emissiefactor per dier per jaar. Aan de hand van de installaties in een stal kan een bedrijf een vergunning krijgen. Maar recent bleek uit verschillende onderzoeken dat de emissies in de praktijk anders uitpakken dan wat die RAV-factor belooft.

Meten in stallen

Een van de oplossingen zou zijn om te meten in stallen. Maar dan wordt het lastig. Want wat ga je waar en wanneer meten. Dat merkt bijvoorbeeld Anne-Marie van Bussel van De Hoeve Innovatie, die op vier varkensbedrijven met metingen aan de slag ging. De Hoeve is verantwoordelijk voor de certificering en innovatie binnen de Keten Duurzaam Varkensvlees.

Soms is de concentratie zo laag, dat sensoren het niet kunnen meten

Van Bussel: “Als de lucht uit de stal met één luchtkanaal wordt afgevoerd, is het relatief makkelijk meten. Maar wij werken met bronmaatregelen, om precies te zijn dagontmesting. Dus we willen de emissie voorkomen. Daarom hangen er zeventien sensoren in de stal. En dat kost ook wat, kan ik vertellen.” De metingen tonen dat die bronmaatregelen effect hebben. In de grafieken van Van Bussel zitten grote verschillen. “Soms is de concentratie zelfs zo laag, dat de sensoren het niet kunnen meten.”

Meetprotocol stalemissies: continu meten

Dat klinkt mooi, maar de emissiecijfers van een ronde vleesvarkens op het bedrijf van Van Bussel bieden geen garantie dat bij een volgende ronde de uitstoot hetzelfde is. In het meetprotocol van Winkel en consorten staat wanneer er wel genoeg gegevens zijn, zo wordt geadviseerd om continue te meten. Of op z’n minst zes keer per jaar, voor een duur van 24 uur, op verschillende momenten gedurende de seizoenen en in de productierondes. Het weer, de leeftijd van de dieren, de samenstelling van het voer kan immers allemaal van invloed zijn op de emissies. En hoe groot is de foutmarge van zo’n sensor? Dat moet ook vastgelegd worden, voordat de data gebruikt kunnen worden voor een vergunning.

Met meetprotocol stalemissies meer juridische zekerheid

Het meetprotocol is gisteren in ontvangst genomen door minister Christianne van der Wal (Natuur en Stikstof). Zij wil het gebruiken om meer juridische zekerheid te bieden aan bedrijven die met innovatie hun bedrijf willen verduurzamen. Boeren en hun adviseurs zien het wel zitten, op juridisch vlak is het wat meer onzeker. Dat is voer voor juristen, geeft een ambtenaar van het ministerie aan.