Nieuwe afspraken Diergezondheidsfonds: pluimveehouders duurder uit

De veehouderijsectoren en het ministerie van LNV hebben afspraken gemaakt voor een nieuw convenant Diergezondheidsfonds (DGF). De afspraken gelden voor de periode 2025 tot en met 2029. Voor pluimveehouders pakt de bijdrage aan het DGF in de komende vijf jaar een stuk hoger uit dan in de vorige convenantperiode.

Uit het DGF worden kosten betaald van monitoring en bestrijding van bepaalde besmettelijke dierziekten. Van de vaste, terugkerende kosten van onder meer de basismonitoring, monitoring specifieke dierziekten (bij pluimvee HPAI, Salmonella, Mycoplasma) en de High Containment Unit bij Wageningen UR (voor onderzoek naar besmettelijke dierziekten), betalen overheid (LNV) en veesectoren elk de helft. In het nieuwe convenant kunnen ook op initiatief van de sector onderzoek, monitoring en bestrijding van bepaalde dierziekten worden geregeld.

Kosten bij verdenking en uitbraken

De kosten bij verdenkingen en uitbraken van besmettelijke dierziekten, zoals bij pluimvee vogelgriep en in sommige gevallen ook Salmonella en Mycoplasma, worden uit het DGF betaald. Deze kosten komen voor zijn geheel voor rekening van de sector, als het uitbraken bij commerciële bedrijven betreft. In het DGF worden ook afspraken gemaakt over het maximumbedrag (plafond) dat een sector betaalt voor bestrijding en voor de totale DGF-kosten over de gehele convenantperiode van vijf jaar. Alle kosten boven dat afgesproken plafondbedrag zijn voor rekening van de overheid.

Plafondbedrag drie zo hoog

Dat plafondbedrag voor de pluimveesector was 30 miljoen euro in de huidige periode (2020 t/m 2024) en wordt 97,8 miljoen euro in de nieuwe convenantperiode.

Door de vele vogelgriepuitbraken in de huidige convenantperiode is het huidige plafondbedrag bij pluimvee fors overschreden. En die overschrijding zijn voor rekening van de overheid. De overschrijding van het plafondbedrag voor de pluimveesector door de vogelgriepuitbraken riepen zowel bij de Kamer als de Algemene Rekenkamervragen op, schrijft demissionair landbouwminister Adema in zijn brief aan de Kamer. Hij wil dan ook de kans op overschrijding van het plafond in de nieuwe convenantperiode flink verkleinen door het plafondbedrag te verhogen. Dat de EU minder is gaan meebetalen aan de bestrijdingskosten, speelde mee om het plafondbedrag te verhogen.

Plafond gebaseerd op draagkracht

De overheid heeft het plafondbedrag nu in tegenstelling tot voorgaande convenanten, niet alleen gebaseerd op het risico, maar ook op basis van de draagkracht van de sectoren. Daarom is ter onderbouwing van de hoogte van de plafondbedragen deze keer niet alleen advies gevraagd aan Wageningen UR over de risico’s van dierziekte-uitbraken, maar is daarnaast Sociaal Economisch Onderzoek gevraagd naar de invloed van diverse plafondbedragen op de draagkracht van sectoren.

Dit mondde uit in een advies van Wageningen UR dat de pluimveesector over vijf jaar 127,5 miljoen euro kan bijdragen over vijf jaar voor de bestrijding van vogelgriep. Plus 15 miljoen euro voor monitoring en bestrijding van Salmonella en Mycoplasma. Ook voor de andere veesectoren zijn de plafondbedragen verhoogd.

Plafond fors verlaagd

Op aandringen van brancheorganisatie Avined is het plafondbedrag voor de bestrijding van vogelgriep nog fors verlaagd met als argumenten dat de wijzigingen in het ruimingsbeleid voor vogelgriep en de mogelijke vaccinatie tegen vogelgriep later in de convenantperiode het risico op uitbraken verkleind. Daardoor is het totale bestrijdingsplafond voor pluimvee (AI, Salmonella en Mycoplasma) over vijf jaar nu vastgezet op 97,8 miljoen euro.

Dit bedrag geldt alleen als deze kosten ook werkelijk worden gemaakt. Samen met de vaste kosten voor de komende vijf jaar komt het totale plafondbedrag voor DGF voor de pluimveesector in de periode 2025 tot en met 2029 uit op 130 miljoen euro.