‘Liever samen aan het werk dan op elkaars nek zitten’

---

Inge

“Ik heb net mijn baan als landschapsarchitect opgezegd. Heimen en ik werken nu beiden volledig op onze kringloopboerderij, waar ik in 2017 met vijf varkens begon. We hebben een paar doelen: geen personeel, geen bank, het vee zelf doen en nooit meer op vakantie hoeven. Daar denken we echt hetzelfde over.

Los van elkaar kwamen we al jaren naar de Zwarte Cross, toen ik in 2016 daar Heimen pas tegen het lijf liep. Ik woonde toen nog in Arnhem. In het begin was het wat zoeken naar de verhoudingen tussen ons onderling en met mijn schoonouders. Je bent toch koude kant en vrouw. Net als Heimen denken zijn ouders gelukkig nooit in problemen maar in mogelijkheden.

Hij bekritiseert nooit, ook al is mijn planning uitdagend

Hij bekritiseert nooit, ook al is mijn planning soms wat uitdagend. Zodra het werk technisch wordt, doet hij het. Maar ik wil het wel graag weten als hij wat aanschaft, zoals laatst een oude molensteen uit 1976 om zelf ons graan te malen. Van een diepvrieszeecontainer maakt hij nu een tiny house. Die willen we gebruiken voor stagiaires en mensen die het leuk vinden om als werkvakantie mee te helpen op ons bedrijf. Iedereen mag hier altijd langskomen. Volk op het erf geeft inspiratie en ik leg graag aan anderen uit hoe wij het doen. Andersom is het voor ons superleerzaam om te horen wat de rest van de wereld denkt.

We eten ’s ochtends en ‘s avonds altijd samen met de kinderen, dat vinden we erg belangrijk. Beiden hebben we vier werkdagen en drie oppasdagen, dan zijn we druk met de huishouding en alles wat ernaast past: Dine van school halen, boodschappen doen, bezorgingen, varkens verzorgen en Willem vermaken, want die is nog thuis. Gelukkig gaat Heimen met Dine naar zwemles, want ik heb een bloedhekel aan zwemmen. De biggen castreren doen we ’s avonds als de kinderen op bed liggen, dan is het rustiger. Op vrijdag breng ik de bestellingen rond.

Ieder kwartaal plan ik met Heimen een langer werkoverleg in, het liefst in de sauna. Dan maken we plannen voor de lange termijn. We kijken weleens een avondje Netflix, maar eigenlijk vind ik de interactie als we samen aan het werk zijn leuker dan als we samen op de bank zitten. Als ik tijd over heb, vind ik het leuk om te tuinieren. In juni gaan we trouwen. Daar zijn we ook nog druk mee.”

---

Heimen

“Een B&B beginnen, een windmolen plaatsen. Als Inge op vrijdag van haar bezorgronde met onze elektrische bus terugkomt, dan stuitert ze helemaal van de ideeën. Ze heeft dan andere ondernemers gesproken. Ik doe online veel inspiratie op over nieuwe machines en technieken voor de akkerbouw of door te praten met andere techneuten. Wat dat betreft zijn we elkaars tegenpolen. Zij vindt het leuk om met de website, verkoop en pr bezig te zijn, zeg maar de voorkant van het bedrijf. We noemen het gekscherend weleens deel 1 en deel 2 van het bedrijf. We hebben wat dat betreft de taken opgesplitst, maar zijn wel gelijkwaardig aan elkaar. Ik doe de productie, Inge de verkoop.

Mijn ouders wonen hier een kilometer verderop. Ik ben daar op de boerderij opgegroeid. Na een tijdje in loondienst te hebben gewerkt, heb ik samen met mijn broer de zorgboerderij van mijn ouders overgenomen. Van oorsprong is het een varkensbedrijf met eigen opfok. Toen ik Inge in 2016 ontmoette, is ze eerst los van het oude bedrijf met de varkens begonnen. We hielpen elkaar veel, maar pas sinds 2021 hebben we de bedrijven samengevoegd. Door het bouwland van mijn ouders kunnen we de akkerbouw vergroten en al onze stromest op eigen grond kwijt.

De dansjes met bestuurders en ambtenaren doet zij

Inge vindt het prachtig om ons bedrijf aan anderen te laten zien en geeft op zondag workshops hier op het erf. We zeggen nooit tegen elkaar ‘Het kan niet’. Bij ons kan alles, we zien wel hoe we het passend maken. We gaan de problemen in de landbouw niet oplossen, maar we kunnen wel laten zien dat het ook anders kan. Inge is erg van het knopen doorhakken. Ze maakt liever een verkeerde beslissing dan geen beslissing.

De dansjes met bestuurders en ambtenaren doet zij. Binnenkort zitten we met een gedeputeerde om over onze stikstofvergunning te praten die nodig is om een nieuwe potstal te bouwen. Daar werken we al vier jaar aan. Volgens de regeltjes kan kringlooplandbouw nog helemaal niet, daar lopen we tegenaan. Ik zie ons als rentmeester van deze plek voor onze kinderen. We moeten het land beter achterlaten, dan dat we het kregen.

We zijn het wel eens met elkaar oneens, maar hebben nooit ruzie. Als je hele dagen bij elkaar bent, moet je niet op elkaars nek gaan zitten. De woensdagavond is van ons samen, dan gaan we naar dansles.”