‘Het mestprobleem niet oplosbaar? Wat een onzin’
De sleutel voor een oplossing van het mestprobleem ligt vooral op het boerenerf, betoogt fruitteler Toon Wassenberg. Uitkoopregelingen en generieke emissiereducties zijn volgens hem niet effectief; uitfaseren van drijfmest is dat wel.
Nu de tijdelijkheid van de derogatie door het demissionaire kabinet is beëindigd, en ‘Brussel’ gemakshalve daarvan de schuld krijgt, moet de vraag worden beantwoord of er een oplossing mogelijk is voor het mestprobleem. Mijn overtuiging is dat de sleutel voor een oplossing vooral op het boerenerf ligt, en nauwelijks in Den Haag. Mest is in Nederland om twee redenen een probleem:
-
er is een te groot volume op logistiek onhandige plekken,
-
en de aard van het slecht gedefinieerde (afval)product drijfmest past op geen enkele manier bij een landbouwkundig vereiste precisiebemesting.
Oplossing mestprobleem
Deze beide punten versterken in onderlinge samenhang het probleem. En daarom zal een oplossing ook beide zaken moeten aanpakken, in onderlinge samenhang. Als we dat niet doen blijft alleen de simplistische berekening over van de hoeveelheid ‘dierlijke mest’ die we nog kwijt kunnen op die paar miljoen hectares zand, veen en klei in ons land. Zo’n berekening leidt onherroepelijk tot een noodzakelijke forse krimp van de veestapel. Allerlei uitkoopregelingen en generieke emissiereducties zijn in dit licht dan ook een ongerichte poging om ‘iets’ te doen, waarbij de beeldvorming van daadkrachtige politiek belangrijker lijkt dan de te verwachten effectiviteit van de oplossing. Daarbij is slechts een ding zeker: het gaat in ieder geval veel geld kosten.
Een stap naar het uitfaseren van drijfmest
Een effectieve oplossing zal daarom moeten starten met het uitfaseren van het product drijfmest. Ooit door de veehouderij omarmd als de ideale arbeidsbesparende oplossing voor de huisvesting op stal, heeft deze geleid tot het landbouwkundige gewrocht waarbij maxima in kubieke meter drijfmest berekend moeten worden per hectare, die niets te maken hebben met de werkelijke bemestingsbehoefte. Boeren worden dan geacht zelf de bemesting aan te vullen met kunstmest. En ze worden geacht duizenden kubieke meters drijfmest, vooral water, tegen hoge kosten te laten vervoeren naar verre streken. Een dergelijke systematiek is in de praktijk niet handhaafbaar omdat iedere logica ontbreekt.
Lees ook: Bleker pleit voor onderzoek naar juridische mogelijkheid nieuwe derogatie grasland
Mestfraude
Drijfmest als afvalproduct kent een negatieve prijs en is daarmee tegelijk gevoelig voor fraude, zoals alle afvalproducten. Uitfaseren van drijfmest is mogelijk door een financiële prikkel in stappen te organiseren en op termijn te koppelen aan iedere hernieuwing van de vergunning. Bij die financiële prikkels kan gedacht worden aan steun bij bouwkundige en technische aanpassingen, aan fiscale opties en aan koppelingen met het Gemeenschappelijk Landbouwbeleid (GLB). Tegelijk kunnen dan andere emissiedoelstellingen worden gestimuleerd.
Kunstmest blijft een minder milieuvriendelijke bemestingsoptie
Uiteraard blijft er met deze aanpak nog steeds een vergelijkbare hoeveelheid mineralen over die als bemesting zijn weg moet vinden. In een normale economische concurrentie met kunstmest zijn de nieuwe producten uit de veehouderij in het voordeel vanwege hun ecologische aantrekkelijkheid. Kunstmest is nu eenmaal niet de meest milieuvriendelijke vorm van bemesting. Wanneer we de natuur en het landschap willen beschermen is herformulering van het mestbeleid noodzakelijk. In Brussel is, samen met andere lidstaten, best ruimte om een haalbare aanpassingstermijn voor België, Duitsland, Frankrijk en Nederland goed te definiëren.
De hier geschetste aanpak zal natuurlijk voorzien moeten worden van flankerend beleid, zoals bijvoorbeeld het inperken van de uit de hand gelopen geliberaliseerde pacht. Maar voor een korte bijdrage op dit moment is dit voldoende voer voor discussie.
@han riel, dat is een beetje kortzichtig. Als feaces bij urine komt wordt inderdaad de ureum omgezet in ammoniak, echter dat gebeurt ook als de urine niet in contact komt met de feaces. Het enzym urease wat hiervoor zorgt, bevindt zich overal, dus de ureum wordt toch omgezet, misschien iets langzamer, maar het wordt binnen enkele uren/dagen omgezet.
een biologische fruitteler die vooral veel vrijwilligers nodig heeft om het werk te doen en €3,25 voor een kilo appels rekent ( is dus een verdienmodel dat niet uit kan alleen als niche markt voor een zeer beperkte klantenkring ! ) , gaat hier even zeggen dat drijfmest afval is !
Begin me steeds meer af te vragen of ik mijn abonnement op de boerderij niet op moet zeggen .
Jammer dat je met zoveel woorden niet aan kunt geven wat het probleem van drijfmest is. Drijfmest is een politiek probleem, een gecreëerd probleem, het groeit er prima van en ook het bodemleven floreert, dus het is geen vergif, zoals het stuk bijna suggereert.
Van drijfmest komt ammoniak, maar dat heeft op zich weinig met drijfmest te maken, maar veel meer met opslag van mest. Ook een koe in de wei geeft ammoniak via de urine, alleen omdat het dan zo snel opgenomen wordt, stopt de emissie. Bij gescheiden opslag is er zelfs meer emissie als bij drijfmest, bij drijfmest wordt het proces alleen versnelt, maar stopt het op een gegeven moment door oa de korstvorming. Als je alle boeren aan stro stallen zou willen hebben om van de drijfmest af te komen, dan is er nooit genoeg stro om alle stallen te voorzien. Daarnaast is ammoniak helemaal geen probleem voor het milieu, sterker nog: het werkt luchtreinigend, kijk maar eens naar de werking van AdBlue! Een discussie over drijfmest heeft totaal niets te maken met het huidige mest probleem en ik begrijp niet waarom de schrijver boeren wil beschuldigen van dom beleid met drijfmest, terwijl ook een boer met een strostal hierdoor geraakt wordt.
Wind volgens de geleerden komt er uit Urine gaan ammoniak, ammoniak ontstaat pas als urine zich mengt met vaste mest. Een betere oplossing zou kunnen zijn op het bedrijf vloeibare en vast delen splitsen en daarna het vaste deel (ontwaterde deel) composteren en daarna als bedding gebruiken in een verdiepte ligplaats.
Het is eigenlijk geen probleem, het is een gecreëerd probleem van Brussel en Denhaag.
Als dit mest probleem is “opgelost”
Maken ze weer een nieuwe !!
Het is zo simpel op grasland mest of kunstmest, geen enkel nitraat probleem hier, maar nee het onbenulligen legioen kiest voor kunstmest.
Milieu en economisch onverantwoord.
Tja, fruittelers hebben geen verstand van mest. Hebben wel een mening en dat is jammer.
Als hobby fruitteler praten als sector zo jammer
Ik adviseer om de derogatiebeschikking te lezen en kennis te nemen van de verlaging van de landelijke mestplafonds.
Dat veroorzaakt de huidige mestcrisis en de komende plafondcrisis
Discussie over drijfmest is nu geen belangrijk onderwerp