Foto: Penn Communicatie PluimveeColumn

‘We wisselen wat af in ons leven’

We hebben heel wat afgewisseld op ons bedrijf. We hebben diepe dalen gekend en veel plezier gehad.

Dat begint al als onze melktandjes worden vervangen door blijvende tanden: de eerste serieuze kennismaking met wisselen in ons leven. Dan volgt al gauw de wisseling van onderwijs, van kleuterschool naar basisschool. En wie herinnert zich niet de laatste periode van, in mijn tijd, de 6e klas? Het afscheid en de overstap naar het voortgezet onderwijs.

Dan komt al ras de periode van ons liefdesleven. Misschien ben je aan je eerste grote liefde blijven hangen, maar voor velen is dat net even anders en ook daarin kent het wisselen een herinnering die een zorgelijke trek of een glimlach geeft. We nemen afscheid van een schoolperiode en ons arbeidzame leven begint. Wie herinnert zich deze periode niet? Je eerste werkdag of de start van je agrarisch bedrijf, alleen of in een maatschap of vof.

Wisseling koppels

En dan op onze pluimveebedrijven, het wisselen van de hennen. Afscheid nemen van een vreselijk koppel. Intens blij dat ze weg zijn, dat kan om zoveel verschillende redenen zijn. Ziekte en slechte prijzen zijn wel de grootste redenen daarvoor, denk ik. Daarnaast ook koppels die het geweldig gedaan hebben. Het leek wel of ze groeiden van suikerwater en eieren legden van de wind. Maar altijd was er een wisseling voor nodig.

Dertien jaar was ik toen elke morgen met m’n vader meeging om de koeien te melken, 15 was ik toen mijn twee jaar jongere broertje mee ging. Onafscheidelijk waren wij.

Tot zorg van onze ouders, die zagen dat twee zoons boer wilden worden. Mijn vader soms met de moed der wanhoop als wij weer wilde plannen hadden. In 1979 kwamen de eerste kippen. Vleeskuikens. Ik kreeg ze toebedeeld. Mijn broertje werkte meer in de rundveetak, ik in de pluimveetak.

Overschakelen naar scharrelkippen

In 2002 was de grote wisseling van vleeskuikens naar scharrel- en uitloopkippen. En altijd werkten we samen, mijn broer, schoonzus, mijn vrouw en ik. We hebben heel wat afgewisseld op ons bedrijf. We hebben diepe dalen gekend, we hebben tranen laten vloeien, we hebben vreselijk gelachen en enorm veel plezier gehad. En altijd was er weer een wisseling. Dat is niet erg, als je maar bij elke wisseling goed kunt afsluiten wat is geweest.

45 jaar heb ik samengewerkt met mijn broer. En dan is er nu het einde.

Samen hebben we het pluimveebedrijf verkocht en gaat mijn broer en zijn gezin verder. Mijn vrouw en ik gaan een andere fase in. We hebben het geweldig mooi afgesloten. Met de woorden van een oud gezang in mijn gedachten: Die wolken, lucht en winden, wijst spoor en loop en baan, zal ook wel wegen vinden, waarlangs uw voet kan gaan.

Het ga u allen bijzonder goed.

Reacties

  1. Jij in jou dorp als uitvaartleider ik in het mijne als bestuurslid. Even een heel andere wereld. Waar een mens van waarde kan zijn voor een ander.
    Je optimisme is heel waardevol. Kijken naar wat er wel kan en hoe we er wel uit kunnen komen. Dat maakt dat je ondernemer bent in hart en nieren. Je broer die nu verder gaat op het bedrijf. Prachtig dat jullie dit proces, wat ook wat vraagt van alle partijen, samen af hebben kunnen sluiten met een overdracht.
    Geniet van de nieuwe wegen die er nu komt met vrouw en kinderen.

    Moal weerkomm Gonja

  2. Moi Piet,
    Die wolken, lucht en winden, wijst spoor en loop en baan, zal ook wel wegen vinden, waarlangs jullie voet kan gaan.
    Steeds toch weer het vertrouwen dat er iets nieuws op je weg komt. Een poos hadden we dezelfde begeleider . We noemen hem maar `Jan`. Ook al lagen onze bedrijven niet bij elkaar in de buurt. De gesprekken zowel bij jullie als bij ons waren soms leuk soms lastig. Zeker als er een dal jaar was of we uitbreidingsplannen hadden. Maar dat hebben we in elke tak van sport binnen de pluimveehouderij . Het maakt niet uit of je nu eenden houdt waar het afgelopen jaar heel moeilijk was. Of moederdieren en legkippen waar de eierprijzen in de afgelopen jaren ook hoogte en diepte punten kenden. Kalkoenen waar de slachtcapaciteit verdween is uit Nederland. Of je ouderdieren hebt waar een ommezwaai gemaakt moet worden nu er minder broedeieren nodig zijn. Nu het steeds meer richting alternatieve rassen gaat met minder kuikens opzetten. We herkennen in al deze sectoren de lach en zeker ook de traan. Het maakt niet uit of je met je broer samen werkt of met iemand anders. Samen werken met de mensen die ons helpen ons bedrijf zo goed mogelijk te runnen en ook een kritische kijk bij tijd en wijle hebben houdt je scherp.
    Dank voor het delen van je verhalen en ervaring met ons. Zowel online als in het persoonlijk gesprek. Elkaar helpen ligt je. Je gaat nu vast verder met de uitvaart vereniging. Ook iets wat we sinds kort delen.

Beheer
WP Admin