‘Van der Plas toont hoop, lef en trots, maar geen plan B’

Met veel emotie en trots sprak BBB-fractievoorzitter Caroline van der Plas over de landbouwplannen van het beoogde nieuwe kabinet. Zorgen over de haalbaarheid wuift ze weg, want ‘we gaan het gewoon doen’.

Het was lang wachten tot de landbouw aan bod kwam bij het Tweede Kamerdebat over het coalitieakkoord van PVV, VVD, NSC en BBB. Vrijwel alle fracties bewaarden hun vragen en kritiek over de landbouwparagraaf voor fractievoorzitter Caroline van der Plas, die pas na een uur of zeven debatteren aan de beurt was. De kritiek en bezorgdheid was niet flauw. De felheid van Van der Plas evenmin.

De stellige ontkenning van BBB dat zij een boerenpartij zijn, wordt met het coalitieakkoord weer behoorlijk afgezwakt. Zij stonden aan de wieg van deze paragraaf en de andere beoogde coalitiepartijen spraken dan ook niet of nauwelijks over de landbouwplannen.

Wilders: BBB een geweldige partij

Alleen Esther Ouwehand van de Partij voor de Dieren besloot haar teleurstelling over de nieuwe standpunten van haar voormalige dierenwelzijns-bondgenoot PVV niet voor zich te houden. Ze vindt dat Wilders het lot van de dieren met dit hoofdlijnenakkoord heeft overgelaten aan de ‘loopjongen van de agro-industrie’, zoals ze de BBB noemt. Wilders wierp dit verre van zich. Hij vindt BBB een geweldige partij en is zeer tevreden over de route die de partijen kiezen om via een realistisch tijdpad voor de boeren bij een dierwaardige veehouderij te komen.

BBB-fractievoorzitter Caroline van der Plas ging tijdens haar bijdrage vol op het orgel over de landbouwplannen. Vol emotie betoogde ze dat de boeren weer hoop hebben gekregen door de plannen van het beoogde kabinet. Volgens haar hebben boeren zich de afgelopen jaren ongewenst gevoeld in de samenleving. Boeren hebben volgens de BBB-leider weer vertrouwen.

Kritisch over schrappen transitiefonds

Haalbaarheid van de plannen is de grote vraag. Partijen als CDA en CU zeggen ook te hopen dat het lukt om in Brussel een nieuwe derogatie te krijgen, maar zijn zeer bezorgd. Er heerst bij zowel linkse als rechtse oppositiepartijen bezorgdheid over de gevolgen voor boeren als de plannen onverhoopt niet lukken in Brussel. CDA, CU, GroenLinks-PvdA en D66 zijn daarom kritisch over het schrappen van het transitiefonds, waardoor ruim €15 miljard voor het platteland ‘verloren gaat’.

Van der Plas wuift alle kritiek van de hand. Ze heeft er het volste vertrouwen in dat het in Brussel gaat lukken een nieuwe derogatie op de mestnormen te krijgen en andere normen te versoepelen. En bovendien was het transitiefonds toch alleen bedoeld voor stoppers, terwijl boeren volgens haar helemaal niet willen stoppen.

Op de échte vraag wat het kabinet gaat doen als de versoepelingen niet komen, heeft de politica geen antwoord. Op lastige vragen wordt de bal doorgeschoven naar de nog aan te wijzen minister, die met concrete plannen moet komen.

Twijfels bij kiezers

BBB stond alleen in de aanpak van de mestcrisis. In de onderhandelingen kreeg ze de andere partijen mee om achter de hoofdlijnen van haar plan te gaan staan. Dat is knap, als kleine partij tussen de drie aanzienlijk grotere coalitiegenoten.

Maar met tegelijkertijd behoud van de klimaat- en stikstofdoelen, wordt het een hele uitdaging. Dat zien ook de kiezers van de partijen. Want terwijl Van der Plas met verve zegt dat boeren weer hoop hebben, blijkt uit Ipsos-onderzoek dat slechts 14% van de kiezers van de vier beoogde regeringspartijen er vertrouwen in heeft dat de stikstofcrisis wordt opgelost en slechts 11% dat de klimaatcrisis effectief wordt bestreden.

De titel van het hoofdlijnenakkoord ‘Hoop, Lef en Trots’ is Van der Plas op het lijf geschreven.