Foto: Cor Salverius AlgemeenNieuws

Hoogleraar: herstel waterkwaliteit vereist ‘politieke moed’

Verbetering van de kwaliteit van het water in Nederland vereist ‘politieke moed’. Dat zegt hoogleraar Europees en nationaal waterrecht Marleen van Rijswick van de Universiteit Utrecht. In 2027 moet Nederland aan Europese eisen voldoen voor schone en gezonde rivieren en meren. Als er niet genoeg gebeurt, kunnen bedrijven uiteindelijk hun vergunning helemaal verliezen.

Organisatie Natuur & Milieu stelde maandag op basis van onderzoek dat het slecht gaat met de kwaliteit van de meeste sloten, vennen, kanalen en plassen in Nederland. Slechts een op de vijf onderzochte wateren is in orde, aldus de organisatie. Wat ‘goede waterkwaliteit’ precies betekent, kan per soort waterpartij verschillen, zegt Van Rijswick. Maar het water mag in elk geval niet te veel chemische stoffen bevatten en moet een gezonde leefomgeving zijn voor planten en dieren.

Oplossing bij verschillende overheidslagen

De oplossing voor het probleem ligt volgens de hoogleraar bij verschillende overheidslagen. Rijkswaterstaat, waterschappen en ook provincies en gemeenten moeten verouderde vergunningen voor bijvoorbeeld lozingen van chemische stoffen waar nodig aanscherpen. Zo blijkt dat in de vergunning voor zoutbedrijf Nedmag in de provincie Groningen geen limiet staat voor het lozen van giftige stoffen. De stoffen komen in de Waddenzee terecht. “Als er geen norm is, valt er ook niet zoveel te handhaven”, aldus Van Rijswick.

Tegelijk moet volgens haar ook de wetgever aan de slag. Zo is van verschillende soorten PFAS nog niet vastgesteld welke hoeveelheden schadelijk zijn voor het milieu en mensen. PFAS is een verzamelnaam voor chemische stoffen die bijna niet afbreekbaar zijn in de natuur.

Vervuiling water via omweg

Daarnaast speelt ook vervuiling van water via een omweg een belangrijke rol, zegt Van Rijswick. Bijvoorbeeld wanneer stikstof neerslaat op water, of meststoffen en gifstoffen vanuit bestrijdingsmiddelen in het grondwater terechtkomen. Ook de landbouw moet dus meebewegen.

Bedrijven zullen de gevolgen voelen als de deadlines niet worden gehaald, zegt Van Rijswick. Als bijvoorbeeld een natuurorganisatie naar de rechter stapt, dan kan het zo zijn dat de vergunning strenger moet of uiteindelijk helemaal niet kan worden verleend.

Eigenlijk had de deadline voor waterkwaliteit in 2015 al gehaald moeten worden, maar Nederland koos voor een uitstelregeling. “Er is veel te lang te weinig gebeurt”, zegt Van Rijswick. De overheid moet nu “vol vooruit”. Maandag gaan de politieke partijen in debat over waterkwaliteit.

Reacties

  1. Water kwaliteit is al bekend wat de minimum gehaltes mogen zijn ,of gaan we ook hieruit van de laagst te meten waarde. Dan is menselijk bestaan nagenoeg onmogelijk, want er wordt weer gepraat over chemie en landbouw ik hoor of lees nergens waar de minimum waarden aan medicijnen of anticonceptie liggen. Deze laatste is misschien wel ernstiger voor de biodiversiteit dan stikstof of fosfaat.

    1. Beste Han
      Is het niet zo dat de waterkwaliteit niet wat beter moet worden maar veel beter moet worden daarvoor moet iedereen zowel landbouwers als burgers zich voor 100% inzetten dus 100% en geen 50% wanneer wordt men zich daarvan bewust.