Forse groei ingebrachte uien op beurzen

Den Haag – De uienhandel, verenigd in het handelsplatform Frugi Venta, is tevreden over de gezamenlijke inbreng in de regionale landbouwbeurzen van Goes en Emmeloord. Tussen 80 en 85 procent van het totaal verhandelde volume uien dat voldeed aan de beursvoorwaarden, werd ingebracht.

Dat blijkt uit een evaluatie van de gezamenlijke inbreng, dat gebeurt met een systeem dat is ontwikkeld door de Stichting Afzetbevordering Ui (SAU). In de 38 weken waarin de handel afgelopen seizoen collectief uien inbracht, ging het om 218.000 ton. Vorig seizoen was dat nog 125.00 ton. Het aantal ingebrachte transacties steeg met 20% van 706 naar 858. De totale handelswaarde was door de dramatisch slechte prijzen afgelopen seizoen slechts € 2,4 miljoen, waar vorig jaar nog € 20,5 miljoen werd omgezet.

In werkelijkheid was het aantal ingebrachte transacties afgelopen seizoen nog hoger dan 858, maar een flink aantal transacties lag boven de maximale tarragrens van 16% en kwam zodoende niet op de onderhandelingstafel terecht. Forse tarrapercentages waren afgelopen seizoen kenmerkend en lagen zeker 5% hoger dan in voorgaande jaren.

Frugi Venta noemt het opmerkelijk dat het aandeel GlobalGAP-gecertificeerde uien steeg van 25 naar 32%. Afgemeten  naar volume ging het om 70.000 ton uien tegen 31.000 ton in 2011. De internationale standaard voor voedselveilige en maatschappelijk verantwoorde teelt levert volgens de evaluatie € 4,00 per ton meer op dan niet-gecertificeerde uien. Dat is fors, afgemeten tegen de gemiddelde notering van respectievelijk € 11,00 en € 13,00  in noord en zuid. Bij een gemiddeld areaal is de bruto-winst van GlobalGAP rond de €2.500. Volgens Frugi Venta biedt het certificaat duidelijk betere afzetperspectieven in de internationale handel.

Opmerkelijk was de grote groei van transacties vanuit het zuiden van het land: die gingen van 281 in 2011 naar 437 in 2012. In het noorden bleef het nagenoeg gelijk. Oorzaak is met name dat enkele handelsbedrijven uit het zuiden zich aansloten bij de collectieve inbreng. Verder kozen veel sorteerbedrijven in het zuiden door de lage prijzen voor het verwerken van uien uit de eigen regio om zo de transportkosten te beperken.