Boerderij
‘Emigreren is niet zaligmakend’
Jonge boeren vinden hun vriendenkring superbelangrijk. Emigreren is mede daarom niet meer zaligmakend.
Je bent jong en je wilt wat. Een van de dingen die jonge opvolgers ambiëren, is rondreizen. Tijdens hun studie en als dat niet lukt, na afloop. Niet naar pretoorden als Ibiza of ‘Albu’ maar naar Amerika, Canada, Nieuw-Zeeland en Australië. Ze willen er meewerken om te beleven hoe het is om te boeren onder totaal andere omstandigheden. Je steekt er altijd wat van op, zowel bedrijfsmatig als op het gebied van levenservaring.
Dat wil niet zeggen dat de rondreizende jongelui dan ook meteen willen emigreren. De regels mogen in Nederland nog zo knellend zijn, verkassen doe je niet zomaar. Dat weten ze heel goed. Soms denk ik weleens dat de kinderen dat zelfs beter weten dan hun ouders. Die kregen nog mee dat het bedrijf de allerhoogste prioriteit moet hebben.
Nieuwe generatie denkt vaak anders
De nieuwe generatie denkt er vaak anders over. Ja, ze hebben passie voor het bedrijf, ja, het werk moet af ook als het ’s avonds laat wordt. Maar meer dan hun ouders en grootouders zijn zij zich bewust van het belang van vrienden en vriendinnen. Daar maken ze tijd voor; ze onderscheiden werk dat nu af moet en werk dat kan wachten tot morgen. Wat kan blijven liggen, blijft liggen zodat ze naar de keet kunnen. Of de kermis. Of waar dan ook heen, als het maar gezellig is en met vrienden.
Om terug te komen op dat rondreizen en de interesse voor emigratie: o ja, daar denken ze best wel eens aan. Om vervolgens ook reëel te zijn. In Nederland is veel mis maar elders is het ook niet alles. Overal heb je regels en dan die afstanden! Wat moet je in Australië op een bedrijf van 5.000 hectare als je familie en vrienden hier blijven?
Groot, groter, grootst
Natuurlijk kun je nieuwe vrienden maken, maar het zal altijd anders zijn. De taal is anders, de cultuur is anders. En je spreekt na het werk ’s avonds minder makkelijk af om even wat te gaan drinken als de dichtstbijzijnde buurman 30 kilometer verderop zit. Dat alles realiseren jonge boeren zich heel goed. De één zal daar geen probleem mee hebben, de ander weet dat hij of zij een sociaal dier is en zou verpieteren.
In de tijd dat ik nog naar de landbouwschool ging, wilden de jonge boeren in de klas maar één ding: groeien. Groot, groter, grootst. De school stampte dat erin, de bank, de accountant en ze deden het ook zelf. Wie een groot bedrijf had thuis, die wás iemand. En als dat hier in Nederland niet kon, dan maar emigreren. Status, aanzien, dat speelde allemaal mee.
Een sliertje daarvan is blijven hangen. Maar afgaand op al die opvolgers die ik de afgelopen jaren gesproken heb, durf ik te stellen dat velen het nu anders zien. Ze kennen zichzelf en daar durven ze voor uit te komen. Ze vinden emigratie wel interessant maar zien het niet meer als zaligmakend. Hun motto is: je werkt om te leven, niet andersom. En dat lijkt me een prima uitgangspunt.
Beheer
WP Admin
Bewerk bericht
Over de andere kant denk ik niet dat ik als boer in Nederland bijster veel lol zou beleven aan mijn vrije tijd. Hard werken moet je in het buitenland ook. Een vriendenkring bouw je in het buitenland ook wel weer op. Het leven is om te beginnen veel lichter en luchtiger als je als boer in een land woont waar de overheid voedsel producenten waardeert. Waar de overheid niet bepaald wanneer jij op jouw land wat mag doen en je niet dood gooit met onzinnige administratie. Toen ik ergens in de tachtiger jaren tijdens het uitrijden werd ingehaald door de stront wist ik dat ik in Nederland nooit boer zou worden. Ik heb nooit geen dag spijt gehad dat ik ben geemigreerd. Dat emigratie niet voor iedereen is ben ik het helemaal mee eens.
Noem eens een land waar boerderijen minder waard worden, attie. En dan heb ik het niet over oude varkens- en kippenhokken want die worden ook in ned minder waard. Vooral grond wordt overal duurder, niet alleen in ned.
Niet zozeer minder farmerbn maar veel minder snel. Kocht in 97 m’n eerste 13ha voor f32 is nu €65.
Dat is nu 4,5 keer de prijs van 1997 maar wél waarschijnlijk 25 jaar rente betaald en die bedragen moet je ook meetellen. Hier in frankrijk 3 keer meer waarde en daarbij gaat het niet over 13 ha maar over bv meer dan 100 ha. Attie ‘pakt’ 6,5 ton voordeel, hier 8 ton.
Denk farmerbn ook nog in kasteeltje belandt halverwege Frankrijk NL.
Overigens hier alles 20jaar aflossen 38ha vrije markt, van de totaal 70ha.
Voordeel is als je hier iets opbouwt het al gauw het dubbele waard is, in buitenland is het maar de vraag of je er na 10jaar dezelfde centjes voor terugkrijgt…??
Uit jouw opmerking komt duidelijk naar voren dat elders op de wereld de grondprijs afhankelijk is van “Het opbrengend vermogen” en in ons land wordt de grondprijs bepaald door “Wat er buiten de landbouw voor betaald (kan) word(en)t. Handel en industrie bepalen dus de grondprijs en de gevolgen voor de boer zijn duidelijk”Zo intensief mogelijk produceren” met als gevolg dat een groot deel van de bevolking tegen de boeren kan worden opgezet. De boer is immers de vervuiler, de vernietiger van de aardbol en de mensheid (ik zet het wat dik aan).
Ik lees altijd in de columns ‘wat doe je als je een miljoen wint ‘ dat ze extra grond willen kopen
Inderdaad en dat heeft niet te maken met Groeien om het Groeien maar groeien om te overleven. Iedere onderneming moet (helaas) groeien om te overleven. Dit heeft te maken met de stijgende kosten, kosten die de ondernemer alleen via meer product kan dekken. Voor mij tellen het aantal hectares of koeien of medewerkers al lang niet meer, de hoeveelheid product per eenheid (land werknemers i.d.) is van veel meer belang hier moet de marge gemaakt worden.
Armer, waarom heet jij zo ?
Tja, je hebt ook ‘Zonderland’ die heel veel land hebben.
Tja, met zo’n instelling is het moeilijk boeren. Maar je ziet het bij alle jongeren: wel op vakantie, uitgaan en het werk op de tweede plaats zetten maar geen huis. Wel mopperen dat de banken niet genoeg geld uitlenen en dat de huizen duur zijn maar niet sparen en zuinig leven. We zullen zien wat de jeugd bereikt. Toegegeven: het zijn de ouders die de jeugd formeert en dat gaat de verkeerde kant uit. Niet de vraag: was het leuk op school maar wat heb je geleerd vandaag. Niet je moet gaan doen wat je leuk vindt maar dat waar je een inkomen mee kunt verdienen. Enz enz. Wij voeden de jeugd te soft op maar het kan nog erger: kijk maar naar duitsland.