Tijd om in te kuilen

Er is wat zon, dus de lucht van pas gemaaid gras hangt in het dorp. Iedereen is aan het inkuilen.

De meeste koeien zijn ‘met vakantie’ in de seter, de zomerboerderij. Dus is het tijd om gras te maaien. Dag en nacht klinkt het trekkergeluid overal om ons heen. We kunnen hier maar twee keer per jaar maaien, dus mag er bijzonder weinig misgaan. Veel Noren maaien zelfs in de regen, om het gras maar binnen te krijgen. Maar gelukkig hebben wij de afgelopen dagen heel wat zon, dus de lucht van pas gemaaid gras hangt in het dorp.

Direct in de opraapwagen

De nieuwe manier van inkuilen is het maken van ronde balen. Veel boeren doen dit, soms alleen maar omdat ze dan modern bezig zijn. De rest van de boeren kuilt gewoon in, niet in sleufsilo’s maar in torensilo’s. Het gemaaide gras blijft met een beetje geluk een paar uurtjes liggen. Maar meestal rijdt de opraapwagen direct achter de maaier aan. Daarop zit de dispenser voor het inkuilmiddel, met puur mierenzuur. Dat is funest voor het materieel. Ik weet niet of dat middel in Nederland gebruikt wordt, maar hier is het een noodzaak, omdat het gras te nat ingekuild wordt.
De combinatie trekker met vaste maaier en ladewagen is ook een veel geziene. Dan gaat het versgemaaide gras dus meteen de wagen in. Het inkuilen duurt dan wel een stuk langer, want als de ladewagen gelost moet worden, staat de maaier stil.

Het gras gaat op de transportband omhoog naar het hoogste punt van de silo. Daar wordt het via een wals verspreid. Zo hoeft degene die in de silo staat zo min mogelijk zelf met de hand te verspreiden. Het is een hele klus en het kost dan ook wel een paar dagen.

Foto’s: Eleonie Pijl