Spannend

We rijden weg bij de boerderij. Tien minuten later dan gepland, maar gelukkig is het het eerste uur toch vrije inloop. Ik vind het best spannend. Onze kleine jongen naast me heeft het allemaal nog niet zo in de gaten. Hij vindt het alleen maar heel stoer dat hij nu voorin mag zitten, omdat de achterschuifdeur van de bus kapot is.

We rijden nog maar net op de straat als we de maishakselaar tegenkomen die naar ons op weg is. “Die gaat onze mais hakselen?”, klinkt het naast me. Ja, nog twee dagen en dan is alles eraf. Dus vanmiddag, als we er weer zijn, kan Atlas weer gewoon naar de trekkers kijken die af en aan rijden naar de bult.

Ja, wel vreemd. Dat hij vanaf nu niet meer alles mee zal maken wat er op de boerderij gebeurt. Zoals de vrachtwagen die vandaag onze ‘nieuwe’ voermengwagen uit Nederland komt brengen. Vol met spullen, waaronder een grote tweedehands glijbaan en traptrekker met voorlader. Als we geluk hebben, komt de vrachtwagen pas vanmiddag. Als we pech hebben, zo meteen als we er niet zijn.

Na tien minuten zijn we op de plaats van bestemming; de lokale peuterspeelzaal. Na drie maanden zomervakantie zijn ze weer begonnen. En gaat Atlas er ook voor het eerst heen. Na twee minuten aan mijn been hangen, heeft hij een speelgoedtrekker in de kast ontdekt en is het ijs gebroken.

Samen met nog een stuk of tien andere moeders zitten we onhandig op de kleine stoeltjes. De ‘juf’ wil ons een aantal ‘huisregels’ vertellen voor de kleintjes. Gymschoentjes binnen, niet meer dan vijf (?!) lagen kleren, een eigen handdoek met naam bij de wc’s, geen zoetigheid op brood mee geven en alleen water of thee (wat niet knoeit).

De kosten voor materialen zijn 12,50 euro en die mogen ook in gedeelten betaald worden. Ongewild kijk ik naar een paar zigeunermoeders, wier voortanden ontbreken. Voor hen is zelfs een tandenborstel te duur… Dat de school gratis melk uitdeelt aan de kinderen is iets waar dan ook niet alleen de melkveehouders hier erg blij mee zijn, denk ik.

Als het weer tijd is om te gaan, wil Atlas nog niet naar huis. Pas als ik hem eraan herinner dat de vrachtwagen misschien al wel gekomen is, wil hij mee. Want ja een traptrekker met voorlader… dat is nog weer nét iets spannender dan school.