Soldaten in het veld

We werden voor zes uur wakker van marcherende soldaten. Die kwamen het graan oogsten van onze buren. Verrassend, en we worden er beter van ook nog!

We staan regelmatig voor verrassingen in dit land waar cultuur, mensen, gedrag en manier van leven totaal verschillen van de Nederlandse standaard. Zo ook vorige week. We werden om kwart voor zes wakker van gestamp van laarzen, gevaarlijk dicht bij ons huisje. Een voorzichtige blik naar buiten gaf duidelijkheid: enkele honderden soldaten liepen vlak langs onze compound, elk met een sikkel in de hand. Wat kwamen zij op dit vroege tijdstip doen? Het werd al snel duidelijk: ze kwamen het graan oogsten bij onze buren.

Grond voor de oude dag

Het stuk land van 1,5 hectare wordt beheerd door een stuk of 10 gepensioneerde boeren. Zij zien dit als een mooi stukje oudedagsvoorziening. We zagen hen regelmatig, over hun land uitkijkend, onder de boom met elkaar discussiëren. Omdat ze het oogsten zelf niet zagen zitten, zouden ze dagloners moeten inschakelen. Eén van hen kwam echter op het idee om aan te kloppen bij de militaire academie, hier ongeveer 1,5 kilometer vandaan. Hij vond de oogst wel een mooie oefening voor de soldaten in opleiding.

Uurtje maaien

En zo kon het dus gebeuren dat wij met het ochtendgloren wakker werden van soldatengestamp. Ze begonnen om 6.00 uur met de klus en rond 7.00 uur stelden ze zich weer op in rijen van vier om terug te gaan naar de academie. Luid zingend, met de armen om elkaar… ook in het Ethiopische leger kent men kameraadschap!

Na een uur kwamen de landeigenaren het resultaat bekijken: drie hopen met graan van mooie kwaliteit. Er volgde weer een discussie onder de boom: hoe verder? Ze hadden bij ons de machines zien staan die het bewerken van het land en de verdere klussen wel heel makkelijk kunnen maken.

In de loop van de morgen klopten ze bij ons aan om te vragen wat er qua gebruik van machines mogelijk zou zijn. We hebben op het moment genoeg om handen, maar land zo dichtbij is zeker het overdenken waard. Onderverhuren van het land is niet mogelijk, maar we hebben ze wel een voorstel kunnen doen om er maïs te zaaien. Wij zullen dan zorgen voor bewerking, zaaien, beregening en het oogsten. De opbrengst van de maïs wordt verminderd met de kosten van werkzaamheden en uiteindelijk houden de heren er een prima opbrengst aan over. En dat zonder hulp van militairen!

Vooruit kijken

We hopen dat ze ook oppakken dat ze nu tijd overhouden om op een andere manier de kost te verdienen. Maar om een Afrikaan uit te leggen om verder te denken dan de dag van vandaag… dat is net zo moeilijk als (aan de meeste, niet alle!) Nederlanders uitleggen dat Westerse hulp aan dit continent hard nodig is!

Foto’s: Peter Stam