Pomp kapot, watersnood!

In Europa is er op dit moment op talloze plaatsen watersnood. Wij kregen van de week met het tegenovergestelde te maken. Er kwam geen drup water meer uit de waterput.

Toen onze waterpomp het begaf, ben ik eerst maar eens naar de leverancier van de pomp gegaan om te vragen hoe het zit met de garantie. De pomp zit er namelijk acht maanden in en er zit zes maanden garantie op. Maar bij een echt technisch probleem valt er misschien te praten over enige coulance. Dat is wel uitermate uitzonderlijk hier, de garantie vervalt in het algemeen al als je over de drempel van de winkel stapt.
Daarna heb ik onze ‘buren’ gebeld. Onze boerderij staat naast de grootste mennonieten-kolonie van Bolivia en die jongens zijn best handig. Die mensen zijn een paar eeuwen geleden uit Nederland vertrokken. Gelukkig spreken ze ook Spaans, want hun eigen taal (zij noemen die Laagduits) is voor mij als Pools.

Vroege start loopt spaak

We hadden afgesproken om om 8 uur te beginnen, maar uiteindelijk hebben we eerst nog geluncht voordat de eerste buis uit de put kwam. Het lag niet aan de ‘menno´s’, die zijn best punctueel. We hadden een trekker nodig van een Boliviaan, en die kwam maar niet. Nadat we een aantal keren gebeld hadden, zijn we er heen gereden en bleek de trekker net te zijn vertrokken naar ons toe. Het is slecht plannen met zulke nonchalance.

Kapotte waterpomp zit 180 meter diep

De put is 200 meter diep en de pomp zit op 180 meter. We moesten er dus 30 buizen uithalen van 6 meter lang. Ze draaiden een buisje met dezelfde schroefdraad op de putbuis en met een kabel aan de trekker en twee katrollen trokken ze het geheel omhoog. Om te voorkomen dat het hele zooitje naar beneden viel, kwam er eerst een soort bankschroef aan de buis die nog in de put bleef. Daarna draaiden ze het buisje los waar de kabel aan zat en vervolgens de putbuis. Bij de eerste buizen had de trekker nog wel wat slipneigingen, daarna ging het zonder problemen.

Wateraanvoer met paard en wagen

Op dit moment drinken de koeien uit een laagte, uitgeschoven door een bulldozer. Daar zit nog wat regenwater in. Dat is niet echt ideaal omdat het dood water is. De kalveren, varkens en het personeel dat op de boerderij woont, word dagelijks voorzien van leidingwater dat aangevoerd word uit het dorp: met paard en wagen, die laatste vol met jerrycans. Zo deden we het de eerste tijd ook voordat de pomp in gebruik kwam.

Mennonieten kennen hun zaakjes

De put is zeer waarschijnlijk volgelopen met zand, waarna de twee terugslagkleppen en ook de pomp vol met zand liepen. De leverancier van de pomp wilde destijds vier terugslagkleppen plaatsen om zo niet elke keer het water helemaal van beneden te hoeven oppompen. Op advies van de menno´s hadden we er al twee weggelaten en de laatste twee komen er nu waarschijnlijk ook niet meer in. Zo kan de pomp schoonspoelen met het terugloopwater.
Ik bedacht me later dat zo´n neergaande waterkolom wel veel beroering geeft in de put zodat er weer veel zand los komt. Dat moeten we dus nog even kortsluiten met de leverancier en de menno´s.

Foto’s: Geert Hoekstra