Gelijke behandeling

Nederlandse boeren krijgen jaarlijks veel controleurs op het erf. Het contrast met Zuid-Europa is groot. Het is tijd voor een uniforme aanpak.

Mijn hoop is gevestigd op controleurs en handhavers van overheden. Zij zijn de laatste tijd veelvuldig in het nieuws. Ze komen met een volle auto (mensen van AID, waterschap, gemeente en politie), staan plots in je keuken en gaan met veel passie op zoek naar overtredingen en vooral fouten, groot of klein. Grote kans dat ze in de mix van ingewikkelde regels inderdaad iets vinden. Dat geeft de varkenshouder een ‘fijn’ gevoel: als verdachte aangemerkt worden. De controleurs blazen de uitkomsten wat op, nuanceringen worden weggelaten en dan kan het in de krant: ‘Alle varkenshouders zijn milieucriminelen’. Goed werk jongens, compliment!

Toch mooi dat onze controleurs hun vak zo goed verstaan en met volle overtuiging hun werk doen. Ik zie kansen: een uitwisseling met handhavers uit Spanje en Italië. Ik denk dat het goed is dat Nederlandse controleurs met dezelfde inzet een jaar aan de slag gaan in Zuid-Europa. Daar kunnen ze pas echt hun hart ophalen, bijvoorbeeld qua welzijnsbesluit. Vanaf januari 2013 moeten ook Zuid-Europese varkenshouders aan de regelgeving voldoen. Overigens mogen de controleurs uit Spanje en Italië dan hier komen werken. Kunnen ze het even rustig aan doen, we leveren graag wat van onze voorsprong in.

Het is van groot belang dat in heel Europa de welzijnsregels op dezelfde manier worden nageleefd. Het LEI heeft namelijk becijferd dat als alle zeugenhouders in Europa op 1 januari 2013 aan de Europese welzijnseisen moeten voldoen, er veel varkenshouders (moeten) stoppen. Vervelend nieuws, maar toch zou ik graag zien dat in andere EU-landen dezelfde regels van toepassing zijn als in Nederland.

Door de staking van vele bedrijven worden 5 tot 10 procent minder varkens gehouden in heel Europa, zo heeft het LEI becijferd. Dat is enorm: een aardverschuiving! Europa kantelt dan van exporterend naar importerend. Dit heeft grote gevolgen, waaronder een structureel hogere varkensprijs. Hierdoor kunnen varkenshouders investeringen in nieuwe huisvesting dragen (lees: dan kunnen varkenshouders een paar jaar serieus geld verdienen!).

Dat regelgeving op het gebied van huisvesting veel invloed kan hebben op de prijs, zagen we het afgelopen halfjaar wel in de eieren. In Duitsland werd het verboden om kippen te huisvesten in batterijen, waardoor de productie zakte en de eierprijs fors steeg. In Nederland waren we net een stap verder en konden we de eieren leveren tegen deze hoge prijzen. De voerkosten vlogen er meteen achteraan. Dat is dan weer jammer.

Graag zie ik een gelijke behandeling van alle varkenshouders in de Europese Unie. En daarvoor leen ik graag wat controleurs en handhavers uit. Volgens mij komen zij dan terug met respect voor de Nederlandse varkenshouders, die hun werk ook met veel passie doen.

Hopelijk hebben de controleurs en handhavers hun werk dan goed gedaan en wordt de varkenshouderij in de gehele EU naar een hoger plan getild.