Leverancier emissiearme vloer: overheid nu aan zet

Dominique van der Velden, CEO van het Belgische bedrijf Anders Beton, kent daags na de uitspraak ook nog niet alle ins en outs en heeft zelf ook vragen bij anderen uitgezet naar aanleiding van de uitspraak. Maar zijn blik is nu vooral op de Nederlandse overheid gericht. “Het is afwachten waar die mee komt, die zal keuzes moeten maken.” De uitspraak is erg voor iedereen die de sector een warm hart toedraagt, zo zegt hij. De Eco-vloer van het bedrijf zit zeker in 1.000 Nederlandse stallen.

Spelregels gevolgd

Van der Velden wil graag weerwoord bieden tegen termen als ‘tovervloeren’ die nu de ronde doen en benadrukt: “Wij hebben alle procedures gevolgd. Wij hebben de techniek laten meten volgens een door RVO goedgekeurd meetplan, en door een door de overheid geaccrediteerde partij, en vervolgens is daar een bepaalde factor uitgekomen. Het enige wat wij kunnen doen is de spelregels volgen.” De 100% zekerheid die in de natuurbeschermingswet gezocht wordt, kan nergens in het leven geboden worden denkt de CEO. “Dat maakt het voor voor mensen die het er niet mee eens zijn, zij moeten alleen enige twijfel zaaien.”

Lees ook: Natuurvergunning voor emissiearme stal niet meer zeker, maar ook niet vogelvrij

Hij wijst er wel op dat de uitspraak over iets heel specifieks gaat: intern salderen met deze emissiearme systemen. De rechtbank heeft nu geconstateerd dat de werking niet puur en alleen op de RAV-factor bepaald kan worden, maar dat een ‘passende beoordeling’ gedaan moet worden. “Zoals ik het lees, zal de provincie het op een andere manier moeten doen. Waarschijnlijk zijn er alternatieve methodes denkbaar, maar dit is niet aan ons. Ik verwacht dat zij de tijd zullen nemen hierover na te denken.” Van der Velden noemt als denkbare mogelijkheid het inbouwen van extra veiligheidsmarges.

Technische oplossingen

Daarnaast is het aan de overheid, de ministeries van LNV en I&W, om nu met passende kaders te komen over hoe het verder moet, wat hem betreft. Anders is er helemaal geen enkele vorm van technische oplossingen meer mogelijk. Je mag dan niet eens een nieuwe innovatieve techniek testen, stelt hij, omdat hierbij niet met 100% zekerheid gezegd kan worden dat er geen nadelig effect is op nabijgelegen Natura2000.

Vreest Van der Velden voor de gevolgen voor de bedrijven bij wie de vloer al in de stal ligt? “Zoals ik het lees gaat het hier over intern salderen. Ik ben niet op de hoogte van de vergunningssituatie bij iedere individuele melkveehouder. Maar dat dit gevolgen heeft is duidelijk. Wat die zijn kan ik vandaag niet inschatten.”

Die gevolgen zullen breder zijn dan alleen de desbetreffende vloeren uit de Raad van State-uitspraken, vrezen fabrikanten gezien de algemene motivatie in de uitspraak. Opti-cow-directeur Jacob Hoekstra heeft het gevoel als klein kind te worden weggezet.

27-jaar subsidieverstrekking voor al deze systemen zou 27 jaar weggegooid geld zijn

Ook hij heeft een vloer ontwikkeld die op de lijst van emissiearme systemen staat (de RAV-lijst), zij het niet één van de twee uit de Raad van State-zaken van afgelopen week. Ook werkt de vloer wel op een andere manier: het is een dichte vloer zonder kelder terwijl de uitspraak gaat over systemen met mestkelder. Maar hij vreest dat van de uitspraak precedentwerking uitgaat.

Perspectief bieden

Jarenlange werkte ze aan de ontwikkeling van het systeem, en de erkenning hiervan op de RAV-lijst. “Nu worden we al klein kind terechtgewezen. 27-jaar subsidieverstrekking voor al deze systemen zou 27 jaar weggegooid geld zijn.” Hij vindt het verschrikkelijk om nu in media te horen dat al die jaren gewerkt zou zijn aan ‘sjoemelstallen’.

Hij hoopt dat Remkes ook op dit vlak perspectief gaat bieden. Controle- en handhavingssystematiek zou wellicht zekerheid over de praktijkwerking van systemen kunnen bieden. “Zelf ben ik een 1-pitter, ik red het wel”, verwacht hij. Zijn vloer is ook niet ontwikkeld als emissiearm-systeem an sich, maar gericht op dierenwelzijn. Maar veel collega’s in de vloerenwereld zijn de afgelopen jaren al afgehaakt door alle onzekerheden signaleert hij. En nu? “We weten niet waar we nu aan toe zijn.”