Zo ging het toen: met de hark de sloot schoonmaken

Van deze foto uit 1959 zou je verwachten dat hij in het najaar is gemaakt, maar dat was niet het geval. Hij is gemaakt in het begin van het jaar. Sloten schonen was voor de meeste boeren – en knechts – een najaarsklus, maar zoals met veel werkzaamheden was het eigenlijk nooit echt klaar. Zolang het niet vroor en er nog niets op het land stond, was men er in meer of mindere mate mee bezig.

Het najaar was voor het grote werk, in het vroege voorjaar gingen de puntjes op de i, vooral als het erg nat was. De sloten moesten dan zoveel mogelijk water af kunnen voeren, de boeren wilden immers zo snel mogelijk het land op.

Rugpijn

Dat sloten schonen was vroeger onnoemelijk zwaar werk. Het ging met een hark aan een lange steel. Vooral de werkhouding zorgde voor rugpijn, men stond relatief hoog op de kant en dan ook nog eens voorovergebogen. En als de drek nou maar makkelijk mee omhoog kwam, dan was er misschien nog niet zoveel aan de hand maar dat was het hem nou juist. De hark haakte zich vast in plantenstengels die niet makkelijk meegaven.

Voorover gebogen staan trekken, en dat urenlang op een zompige slootkant, het was voor niemand aantrekkelijk. Maar eco-vriendelijk was het wel. De huidige machines harken de sloten onder water dusdanig schoon dat de biodiversiteit ervan te lijden heeft. Ecologen zouden dan ook graag zien dat het schonen weer wat rustiger gaat, al is terug naar de hark een gepasseerd station.