Vlaams boerenprotest in Brussel

De rode boerenzakdoeken zijn in trek, bijna iedereen heeft ze bij zich. Veel boeren zijn in alle vroegte vanuit heel Vlaanderen vertrokken om in de hoofdstad Brussel te protesteren tegen het stikstofbeleid van de Vlaamse regering.

Het is, zoals de Vlamingen noemen, verzamelblazen op een van de drukste punten van de hoofdstad, waar de kleine ring kruist met de Wetstraat, de straat waar het Vlaams parlement aan ligt, maar ook verder op de gebouwen van de Europese Commissie. Bijna 3.000 tractoren heeft de politie geteld.

Nachtenlang vergaderd

De politiek heeft de afgelopen dagen nachtenlang vergaderd om een akkoord te bereiken, maar kwam er niet uit. “Stop met het spierballengerol en de nachtelijke vergaderingen”, is dan ook de boodschap van de Boerenbond aan de regering. Veel boeren die we spreken vinden vooral de onzekerheid, ze weten niet wat er wordt besloten, niet acceptabel.

De meningsverschillen gaan over hoe hard de eisen moeten zijn aan de landbouw. De christendemocraten (CDenV) willen soepele regels. Ze vinden dat de landbouw in de plannen die worden besproken harder wordt getroffen dan de industrie. En ze willen ruimte voor bedrijven in de buurt van de Natura2000 gebieden.

Boeren zijn het spuugzat

De boeren zijn het ondertussen spuugzat. Stijn Christianen uit Rijkevorsel is een van de boeren die meedoet aan de demonstratie. Hij wil het bedrijf van z’n vader graag overnemen, maar weet niet of er toekomst is voor hem als boer. “De onzekerheid is gigantisch. We kunnen wel blijven investeren in duurzame maatregelen, maar door de onduidelijkheid krijgen we geen leningen meer bij de banken.”

Zijn bedrijf is groen. In Vlaanderen werken ze met kleuren. Vervuilende bedrijven krijgen rood, die worden uitgekocht, oranje is op het randje en groen is goed. Maar zelfs voor groene bedrijven is het niet zeker of ze de juiste maatregelen nemen. “Ik weet niet of wat ik nu doe over tien jaar nog oké is.” Bovendien vindt Stijn net als veel andere jonge boeren dat de prijs die de regering wil bieden om de rode bedrijven uit te kopen veel te laag is.

‘Zelfde kansen als industrie’

Landbouwminister Demir moet het ontgelden. Her en der lopen boeren in T-shirts met de tekst: “Met Demir aan de top hangen wij aan de strop’. Ron Deelders een melkveehouder uit De Kempen ziet parallellen met Nederland. “Wij maken het voedsel voor de consumenten.” Hij snapt de politiek niet. “We moeten kapot zo lijkt het. Als we aan de normen voldoen kunnen we niet overleven.” Hij heeft nog hoop dat het stikstofakkoord wordt herzien en er een compromis uitrolt. Jonas Boschaart uit Nijvel valt hem bij. “We moeten dezelfde kansen krijgen als de industrie, dus dezelfde normen.”

De leiders op het podium zijn het met de boeren eens. De voorzitter van de Boerenbond dreigt alvast met juridische stappen. Veel aanwezige boeren zeggen dat ze bij een slecht akkoord binnen een paar weken opnieuw in Brussel staan. En dan aan het eind van de middag, als er her en der nog wat vuurwerk klinkt, roept de organisatie op om naar huis te gaan. “Ga naar de tractoren en begin te bollen”, klinkt op het z’n Vlaams. Langzaam gaat de stoet over de regionale wegen terug naar waar ze in alle vroegte zijn vertrokken.