Rabobank is te zuinig

Rabobank zegt volop krediet te verstrekken. De cijfers wijzen echter anders uit, en dat is ook precies het beeld dat ondernemers herkennen.

Commotie in huize Koeken: onze jongste zoon voelde zich bedrogen door zijn vader. Hij had zojuist het geheim van sinterklaas ontrafeld. Ik vertelde hem dat wij al een jaar zoiets hadden van: zullen we het hem vertellen? Maar hij had zo veel plezier in zijn geloof in sinterklaas dat we het niet over ons hart konden verkrijgen hem teleur te stellen. Nu was het dan toch zover, midden in juni nota bene. Dat hadden we niet zien aankomen. Hij vroeg nog of Dieuwertje Blok wel echt was …

Bij Rabobank zijn ze, volgens de uitspraken van topmannen Piet Moerland en Ruud Huirne, ook in sinterklaasstemming. Rabo wil groeien in de agrarische sector. Dat klinkt goed! Volgens de Rabo-top gaat het goed met het verstrekken van financieringen in de landbouw. Zoals zij aangeven: €3,5 miljard aan 8.000 klanten in 2012, dat is €437.500 per klant. Oké, voor niet al te lange verlanglijstjes dus.

Als 8.000 klanten een nieuwe financiering hebben gekregen, zijn dat per Rabo-kantoor 58 verstrekkingen, net iets meer dan één per week. Zo veel wordt er dus niet gestrooid. Dat past ook beter in het strengere financieringsbeleid van dit moment dat u en ik kennen.

Waar zijn de Rabo-medewerkers dan zo druk mee? Zij verzamelen van elke klant stukken voor het grote sinterklaasboek. Cijfers, verklaringen, pandrechten, juridische toetsen, revisies, et cetera. De Rabo-goedheiligman kijkt vooral hoe hij zijn cadeaus zo snel mogelijk weer terug kan krijgen. Dat dat Rabobank goed lukt, schrijven ze zelf. In 2012 was heel veel afgelost. Dat komt misschien omdat het instrument ‘aflossingen stopzetten’ (voorheen een geijkt instrument voor een tijdelijk liquiditeitsprobleem) bijna niet meer toegepast mag worden. Tevens zijn er nogal wat bedrijven (vooral in de tuinbouw) met verlies verkocht. Een deel van deze nog openstaande leningen wordt dan afgelost en een ander deel valt in het faillissement of de sanering. Oftewel: verloren pepernoten. Het afgeloste deel is dan weer een meevaller. Het is maar hoe je het bekijkt.

Intussen vragen steeds meer ondernemers zich af wat zij met sinterklaas moeten. Is hij nu wel echt of niet? Rijdt hij mijn huisje voorbij? Ben ik braaf geweest? Er zijn nog wel mogelijkheden om zaken gefinancierd te krijgen, maar doen alsof er niets veranderd is, zoals de heren Moerland en Huirne het doen voorkomen, gaat er bij menig ondernemer niet in. Op het moment dat het deze onder
nemers past, blijven zij niet braaf op schoot zitten.

Gelukkig zijn er veel bankmedewerkers die iedere dag opnieuw met hun klanten en met agrarisch adviseurs bekijken of ze binnen de beperkte ruimte toch iets kunnen betekenen. Mogelijkheden aftasten en zoeken naar ruimte binnen de strakke regels, op die manier moeten we er samen uit zien te komen. Het zou mooi zijn als de Rabo-top in Nederland weer een serieuze route inslaat, zodat de financieringsbereidheid weer volop kan groeien. Als dat 
gebeurt, zou sinterklaas wel kunnen bestaan, net als 
Dieuwertje Blok overigens.