Mijlpalen

De mestverwerkingswet is naar de Tweede Kamer en openbaar. Het rapport van de SDA is gepubliceerd. Een week met mijlpalen. De varkenssector ligt op koers.

Het was een week van veel kilometers in de auto. Van Den Haag via Houten naar Bonn en daarna nog weer een aantal keren naar het midden van het land. Niet erg, als er resultaat is. De week begon met een overleg over onze mineralenverwerking in Den Haag. Daarna naar Houten voor het dagelijks bestuur van het Productschap Vee en Vlees. Vervolgens ben ik naar Bonn gereden.

Aan de slag met mestverwerking

Het wetsvoorstel over de mestverwerking is deze week naar de Tweede Kamer gestuurd. Een mijlpaal. Temeer omdat veel van de LTO-voorstellen zijn overgenomen. Mestverwerking is een van de drie sporen die LTO heeft uitgezet. Het is een belangrijk spoor. Als het goed gaat, wordt de wet vanaf 2013 ingevoerd en lossen we het mestprobleem via de nieuwe lijnen definitief op. De percentages die verwerkt moeten worden, zijn nu duidelijk. Voor 2014 en 2015 zijn de percentages nog indicatief. Positief is dat alle sectoren gelijk worden behandeld. Daar hebben we vanuit LTO varkenshouderij steeds op gehamerd. Wel is er een verschil in verwerkingspercentage per regio. Daar waar de druk het grootst is, zijn de percentages het hoogst. Daar staan onze leden achter. Voor 2013 zijn de percentages in Zuid 10 procent, in Oost 5 procent en in overig gebied 0 procent.

Details als de verhandelbaarheid van de verwerkingsovereenkomsten worden nog uitgewerkt. De mestplaatsingsovereenkomsten moeten in een praktisch en werkbaar systeem worden gezet. We moeten flexibel en marktgericht kunnen blijven werken. Er moet ook voldoende aandacht zijn voor het snel afgeven van vergunningen voor mestverwerking. Het is belangrijk om hier op tijd met de buren over te praten. Investeren in de mestverwerking is een zaak van alle agroketenpartijen. De overheden moeten meewerken. We moeten het samen doen.

Op koers: reductie 70 procent niet onhaalbaar

Het rapport van de SDa, Autoriteit Diergeneesmiddelen, is deze week verschenen. De resultaten van de inspanningen om het gebruik van antibiotica terug te dringen, worden gerapporteerd. De varkenssector ligt op koers. Een belangrijke mijlpaal is gezet. We kunnen echt spreken van een kentering. Dit betekent niet dat we achterover kunnen leunen. Er is nog een groep varkenshouders die meer moet doen om het gebruik te reduceren. Kortom, de ingeslagen weg is goed. Nu doorzetten.

De krul in de staart

Met de Dierenbescherming hebben we gesproken over de invulling van een werkgroep die alle kritische factoren rondom het couperen van de staart gaat bestuderen. Daarna stelt de werkgroep een plan van aanpak op. Het couperen van de staart is een multifactorieel probleem en daarom niet gemakkelijk aan te pakken. Als het mis gaat, kost het veel geld en zorgt het voor dierenleed. We moeten stap voor stap kijken wat we kunnen bereiken.

De Bonner Ronde

Bij de Bonner ronde (overleggroep van de Nederlandse en Duitse varkenshouderijketen) was het gespreksonderwerp ‘stoppen met de castratie’. Voor Nederland is het belangrijk dat de Duitse markt ook beren accepteert. Ik hoorde dat Tönnies nog beren kan gebruiken. De Duitse berenboot zit blijkbaar nog niet vol. Langzamerhand moet de Duitse markt ook in beweging komen. Deze gesprekken tussen Nederland en Duitsland leveren daaraan een kleine bijdrage.

Ook met de LTO-vakgroep bespraken we het ‘stoppen met castreren’-dossier. Vanuit Nederland willen we de stand van zaken in Europa inventariseren. We willen in beeld brengen hoeveel bedrijven er al zijn gestopt met castreren en in welke landen al dan niet wordt verdoofd of een pijnstiller wordt toegepast. Ook willen we kijken of we een enquête kunnen houden naar de acceptatie in de markt. De resultaten willen we presenteren tijdens een conferentie van de EU-commissie in september. We zijn hierover in overleg met Eurogroup for Animals, de Europese koepel van dierenbeschermingsorganisaties.

Vier weken of vier dagen?

De staatssecretaris stuurde een brief aan de Tweede Kamer over de stand van zaken met betrekking tot groepshuisvesting voor zeugen. Deze brief kwam heel snel na de brief van LTO en NVV over groepshuisvesting. In die brief vroegen LTO en NVV om qua wetgeving aan te sluiten bij Europa. Dat betekent de zeugen na vier weken in de groep. Tevens vroegen we om aandacht voor de groep zeugenhouders die nog geen vergunning heeft om te bouwen. Als zeugenhouders geen NB-wetvergunning kunnen krijgen omdat de PAS er nog niet is, kunnen zij daar toch niets aan doen? Alleen een brief naar de gemeente sturen door het Rijk helpt niet voldoende. Er moet meer inzet komen.

Laatste kans!

Het voortbestaan van Porcopol staat op losse schroeven. Porcopol biedt zeugenhouders dekking tegen de financiële gevolgen van de ruiming van het bedrijf na een uitbraak van Aujeszky, klassieke varkenspest en mond- en klauwzeer. Porcopol constateert dat de risicobeleving bij de zeugenhouders minder is geworden. Dat leidt tot een gestage afname van het aantal leden. Zodanig dat het voortbestaan van Porcopol ernstig in het geding is. De laatste kans om nog mee te doen! Als 35 bedrijven zich aanmelden, kan de verzekering blijven bestaan. Zo niet, dan wordt de verzekering geliquideerd. Een mijlpaal van weleer wordt dan om zeep geholpen. Eens opgeheven, is er geen weg terug. Willen we dat?