Boerderij
‘Het succes van de neventakkers’
Er zijn meerdere wegen die naar succes leiden en een neventak beginnen, is er één van.
Het is alweer heel wat jaren geleden dat ik bij een boer een interessante spreuk aan de muur zag hangen. Het was een plaatje van een zeilboot, er onder stond in krullerige letters: als er geen wind is, moet je gaan roeien.
Het is een spreuk waar ik nog vaak aan terugdenk. Er zit zoveel waars in namelijk. Als de wind wegvalt, kun je eindeloos blijven proberen te zeilen maar de kans dat je vooruitkomt, is niet zo groot. Dan is het zaak om het over een andere boeg te gooien, om maar even in scheepstermen te blijven. Roeien dus. Een andere manier van varen, maar je komt wel vooruit.
Het is altijd leuker om complimenten te krijgen dan kritiek, je krijgt er energie van
Het starten van een neventak is wel vergelijkbaar met die zeilboot die een roeiboot wordt. Met de bestaande manier van werken, komt er niet altijd genoeg geld meer binnen, ofwel: de wind valt weg. En dus begint een deel van de boeren met een neventak, ofwel: ze gaan roeien. Inmiddels roeit 42% en niet zelden blijken ze behoorlijk hard vooruit te gaan. Niet alleen komt er meer geld binnen, het werkplezier is ook weer terug. Dat hangt vaak samen met de waardering die ze krijgen van buitenaf. Het is altijd leuker om complimenten te krijgen dan kritiek, je krijgt er energie van.
Lees verder onder foto
De zeilbootvergelijking gaat niet helemaal op trouwens. Wie moet gaan roeien, kiest noodgedwongen voor een andere manier van werken zoals starten met een neventak. Maar er zijn ook heel wat boeren en boerinnen die er vrijwillig voor kiezen, gewoon omdat ze er lol in hebben. Ze vinden het leuk dat er aanloop is, dat ze hun verhaal kunnen vertellen en dat ze hun vakmanschap kwijt kunnen door producten zelf te gaan verwerken en vermarkten. Of ze genieten ervan om actief betrokken te zijn bij natuur- en landschapsbeheer.
Wat de insteek ook is, de neventak brengt geld op. Soms een beetje, niet zelden een heleboel
En dan is er nog de invloed van al die boerinnen die een eigen vakgebied meenemen naar de boerderij en daar iets mee willen doen. De zorgtak komt veel voor, net als kinderopvang of een B&B. Dat heeft niets te maken met noodgedwongen moeten roeien maar alles met ‘iets voor jezelf willen’.
Wat de insteek ook is, de neventak brengt geld op. Soms een beetje, niet zelden een heleboel. Zo’n 18 tot 20% genereert met de neventak meer dan de helft van de inkomsten. Over roeien gesproken.
Zoals altijd zijn er meerdere wegen die naar Rome leiden
Dat er nog steeds mensen zijn die een neventak afdoen als gefröbel in de kantlijn, verbaast me dan ook zeer. Niet alleen sommige boeren hebben die instelling, er zijn ook nog steeds adviseurs en bankmedewerkers die maar één weg naar succes zien: specialisatie en grootschaligheid. Als multifunctionele neventakker ben je voor hen geen boer maar een kermisattractie, of zoiets.
Onzin natuurlijk. Grootschaligheid is zeker een manier om succes te hebben. Maar zoals altijd zijn er meerdere wegen die naar Rome leiden. En naar succes. Dat bewijzen de vele neventakkers wel.