Het icoon van duurzaamheid

Laten we de beelden van Dirk IV, Sunny Boy en Us Mem snel omsmelten tot een nieuw beeld van dé Nederlandse koe aller tijden: Geertje 289.

In februari 2010 waren we met de fokclub op excursie bij Teus van Dijk. Zijn Geertje 289 stond op hoge leeftijd nog altijd imposant voor in de stal. 12 jaar eerder vergaapte ik me als 20-jarige al aan de NRM-kampioen. Na de excursie duurde het niet lang of er kwamen embryo’s van Geertje naar Zeewolde, in combinatie met de Duitse topstier Lonar. Aan weerskanten in directe lijn vijf generaties 100.000 kilo-koeien!
Afgelopen weekend kwam het tot een voorlopig hoogtepunt in de vorm van twee schitterende vaarskalveren. Waar het ene wat meer de fijnheid van Lonar laat zien, is het andere een regelrechte kloon van Geertje: sterk, krachtig, maar met een fijne draad. Zelfs na pittige verlossingen waren beide levenslustig tot en met, met tien minuten stabiel in de benen, en binnen een half uur zomaar een liter of 7, 8 biest op.
Overlopend van enthousiasme belde ik een dag later Teus van Dijk. Na de welgemeende felicitaties kwam ook van zijn kant nieuws. Afgelopen vrijdag is Geertje 289 ingeslapen. De slijtage aan de gewrichten werd te hevig, de tijd om te staan om de dagelijkse 25 liter te geven die ze tot het laatst produceerde, werd te lang. Van Dijk besliste om haar verder lijden te besparen. De koe die hun familie, bedrijf en fokkerij op de kaart zette, is niet meer.

Ik heb er nog lang over nagedacht. Geertje 289, het icoon van duurzaamheid. De koe die werkelijk elke koeienboer wel in zijn stal zou willen hebben. Saldoboer, keuringsboer of duurzaamheidsboer, allen konden in haar hun ideaal zien. Wie Geertje niet mag, heeft geen verstand van koeien. Deze koe bewees waartoe een eigen pinkenstier in staat kan zijn. Vader Slingerman 63 (Do-Oc × Marlin) en moeder Geertje 259 maakten een combinatie tussen scherp en rond. De een vulde aan wat de ander tekort kwam.
Geertje 289 behaalde alles wat er te behalen valt: algemeen kampioen NRM, daarnaast ingeschreven met 94 punten voor zowel uier als benen. Uniek en het hoogst haalbare! Daarnaast productief. De koe maakte met 7.800 kilo melk een rustige vaarzenlijst. Samen met haar beresterke voorkomen kwam haar dat wel op het verwijt te staan geen echte melkkoe te zijn. Maar zij heeft het tegendeel bewezen. Als 13-jarige haalde ze nog dagproducties van 72 kilo. En na de eerdere 100.000 kilo melk maakte ze de 10.000 kilo vet en eiwit vol. Geertje ging door. Perfect verzorgd en gemanaged door Teus en zijn familie kwam ze als 14,5-jarige nog op de NRM. Hierna stug doorgevend bereikte ze een levenstotaal van 186.000 kilo melk! Op een haar na (2.000 kilo) verbrak ze het Nederlandse record levensproductie. Hiernaast was ze een puike fokkoe en stiermoeder. De combinatie van al deze hoogtepunten – het allround zijn op het hoogste niveau – maakte deze koe uniek.

Geertje 289 verdient een podium. Een podium op het hoogste niveau, net als haar prestaties. In Hoornaar staat het standbeeld van Dirk IV, in Arnhem Sunny Boy, en in Leeuwarden Us Mem. Alle staan symbool voor waar de regionale of landelijke veeverbetering voor staat. Laten we deze drie beelden rap de smeltoven in mikken en hieruit voor eens en voor altijd een beeld maken van dé Nederlandse koe aller tijden. Het stamboek kan direct 30.000 kleine replica’s maken, als true type uit te reiken aan elke veehoudende boer in Nederland. Iedereen die in het vervolg nog dieren in het stamboek wil registreren, moet het beeld dag en nacht voor zich kunnen zien en dromen. Inspecteurs die hun vak nog langer willen beoefenen, moeten deze koe van haver tot gort kunnen beschrijven. De tulp als nationaal exportsymbool kunnen we afschaffen. Die is wel mooi, maar presteert niks. Voortaan gebruiken we DE Geertje, mooi mét resultaat.
Ik kan nog even doorgaan, maar voor deze koe schieten woorden tekort. Als Nederlander, als veehouder en als liefhebber zeg ik nog maar een ding: Eeuwige Hulde voor Geertje 289, Geertje bedankt!