Boeren en jagers sceptisch over maatregelen tegen ganzenschade

Preventiemaatregelen vragen veel tijd. Twee derde van de ondervraagde agrariërs is het eens met de stelling dat concrete preventieve maatregelen zoals het plaatsen van linten of een vogelverschrikker veel tijd vraagt. Bij andere maatregelen, zoals het inzetten van een hond, loopt dit percentage verder op.

Scepsis effect maatregelen tegen ganzenschade

Grote scepsis is er tegelijk over het effect van maatregelen om ganzen te verjagen en schade te voorkomen. 82% gelooft niet dat hij of zij zelf gewasschade kan voorkomen. Bijna de helft vindt het ook niet eens nuttig om dat te proberen, of belangrijk om dat te doen. 45% zegt ronduit dat het geen zin heeft om zelf te proberen gewasschade door ganzen te voorkomen. Rondom de helft van de boeren zegt dat het niet goed lukt om middelen goed in te zetten. Tegelijk vindt twee derde van geënquêteerden dat ze wel goed op de hoogte zijn van de mogelijkheden die beschikbaar zijn om ganzen te verjagen en schade te voorkomen.

Jagers hebben wel iets meer geloof in de effectiviteit van hun optreden dan boeren: bijna 60% vindt dat hun optreden de grootte van de populatie beïnvloedt. Ruim driekwart van de bijna 1.100 jagers die de enquête invulde, vindt dat er te veel administratieve lasten zijn bij het ganzenbeheer.

Provincies hebben vorig jaar bijna € 37 miljoen aan faunaschade uitgekeerd aan boeren

Verantwoordelijkheid voorkomen ganzenschade

Wie is eigenlijk verantwoordelijk voor schadepreventie en -bestrijding? Ruim driekwart van de ondervraagde boeren vindt dat de jager mede verantwoordelijk is voor schadebestrijding. Iets minder dan de helft vindt dat zij zelf (ook) verantwoordelijk zijn. Als het gaat om het voorkomen van gewasschade is driekwart het oneens eens met de stelling dat de boer zelf verantwoordelijk is voor het voorkomen van ganzenschade.

Een overgrote meerderheid van de boeren vindt dat bij beleidsbeslissingen te weinig rekening wordt gehouden met de praktijk. Jagers vinden in grote meerderheid dat regelgeving in de weg zit bij populatiebeheer.

Over het algemeen, zo concluderen de onderzoekers, heerst het gevoel bij zowel agrariërs als jagers dat de tijd en moeite die ze in preventie, schadebestrijding en beheer stoppen, zich niet altijd uitbetaalt in resultaat. ‘Ze missen de zekerheid dat hun acties ook zin hebben.’