‘Biologisch levert kennis op maar we kiezen er niet voor’

Frank: “De markt voor landbouwproducten is goed. Er is vraag naar aardappelen, graan, uien en suikerbieten. Ik verbouw ook vezelhennep, dat is goed voor de vruchtwisseling en er is een toenemende interesse voor als isolatiemateriaal. Ik heb lang gedacht dat biologisch de toekomst was voor ons bedrijf. Ik heb me er erg in verdiept. Inmiddels heb ik besloten dat het niet de richting is die we op gaan. De natuur is er naar mijn idee te grillig voor.”

Lees verder onder de foto

‘Ik kies zelf niet voor biologische landbouw’

Frank: “De ontwikkelingen binnen de biologische akkerbouw leveren veel kennis op die ik toepas, toch zie ik niet voor me hoe we met biologisch alle mensen van voedsel kunnen voorzien. Het maakt voedsel onnodig duur. Ik stimuleer biologische akkerbouw dus voor de nieuwe kennis die het oplevert maar kies er zelf niet voor. Ik denk niet dat onze teelt met minder bestrijdingsmiddelen kan.”

Gelijk speelveld binnen Europa

Frank: “Als het gaat om de richting waarop de overheid koerst denk ik dat de wal het schip gaat keren. In heb genoeg van de politieke spelletjes waarbij eerst alles overdreven wordt om de sector op de kast te jagen om vervolgens een ander doel te bereiken. Het maakt me niet uit wat voor wet- en regelgeving er komt, als het maar voor iedereen gelijk is. Binnen Europa moet in grote lijnen het speelveld gelijk zijn om oneerlijke concurrentie te voorkomen.”

Zorgen over beeldvorming veehouderij

“Zorgelijk vind ik de beeldvorming van de veehouderij. De veehouder maakt van simpele producten hoogwaardig voedsel. Er zijn maar heel weinig gebieden in Nederland en daarbuiten geschikt voor akkerbouw. Als akkerbouwer kun je niet zonder de veehouderij. Wij verbouwen bijvoorbeeld tarwe. Eén regenbuitje en je kunt er geen brood meer van bakken, dan gaat het naar de veehouderij.”

Theoretische kennis kun je kopiëren, ervaring niet

“Dat is ook waarom ik denk dat het zo’n vaart niet gaat lopen. Ik maak me wel ongerust over de jonge generatie. Over 30 jaar zijn er geen mensen meer die de op ervaring gebaseerde kennis hebben. Theoretische kennis kun je kopiëren, ervaring niet. Pas als je jaren bezig bent als akkerbouwer weet je hoe het zal gaan met je gewassen.”

Bedrijfsovername

Frank: “Naar onze eigen kinderen toe ben ik positief over de sector, ik denk dat het goed is om ze te motiveren. Ze zijn nog heel jong en hoeven geen boer te worden, als ze oud genoeg zijn moeten ze maar bedenken wat ze met het bedrijf willen. Onze twee dochters Sarah en Rosalie van zeven en acht zijn paardenmeisjes die op dit moment een paardenbedrijf ambiëren. Onze zoon Anton van drie kon eerder ‘trekker’ zeggen dan mama.”

Locatie bedrijf aan rand van aardbevingsgebied

Ingeborg: “Ons bedrijf ligt in de periferie. We zitten zowel in het buitengebied als midden in de actualiteit. Op 100 meter van ons erf is al 25 jaar een gaswinningslocatie van de NAM. Ze zijn anders gaan boren, dat is spannend. We hebben tot nu toe geen schade maar we zitten wel aan de rand van het aardbevingsgebied.”

Ik maak me wel eens wat zorgen over beperkende maatregelen

Zes kilometer buiten Zoutkamp worden 600 vluchtelingen opgevangen nu Ter Apel overvol is. Dat is pal naast ons terrein. Op het militaire oefenterrein dat tegen ons erf aanligt, wordt geoefend in verband met de oorlog in Oekraïne. We zitten ook naast het Lauwersmeergebied dat is aangemerkt als Natura 2000-gebied. Het gebied is eind jaren zestig ontstaan en heeft zich ontwikkeld als walhalla voor vogels in harmonie met de akkerbouwers in de omgeving. Zij staan dichtbij de natuur.

Ik maak me wel eens wat zorgen over beperkende maatregelen. De grond is hier fantastisch. Frank is echt een pionier, hij probeert altijd of de teelt efficiënter en zonder pesticiden kan. Akkerbouw confronteert je met de grenzen van de maakbaarheid. Frank weet veel van de akkerbouw. Ik heb er bewondering voor hoe hij erover nadenkt. Het zou mooi zijn als zijn kennis en begeestering blijven.”

Lees meer over Boer zoekt toekomst