Bestuurdersexpertise

Tja, komen er wat vertrekpraatjes van Siem Jan Schenk, komt er vervolgens een discussie los over het wel of niet genoeg weten wat er in de achterban leeft.

De meeste bestuurders, zeker ook Siem Jan Schenk, weten goed wat er in de sector(en) leeft. Dat is geen probleem, alhoewel Robert Bodde dat wel als zodanig benoemt, hetgeen volgens mij een misvatting is. Wel initieert hij hiermee deze discussie en dat is alleen maar goed.

Kennis van de sector, weten wat er vanuit de actualiteit leeft, is voor de meeste bestuurders een gegeven, een vanzelfsprekendheid. Waar ze vaak mee worstelen, is de complexiteit van de problematiek. Neem nou de fosfaatdiscussie in combinatie met afschaffing van het melkquotum. De meeste LTO-bestuurders schitteren niet in onkunde aangaande analyse van de problematiek, maar in gebrek aan visionaire kwaliteiten. En wanneer die wel aanwezig zijn of in het collectief worden ontwikkeld, vereist het vervolgens diplomatie en/of persoonlijkheid om meer plek te krijgen voor het idee.

Kijk: hierop zijn de zuidelijke bestuurders veel sterker geweest dan de noordelijke, de laatstgenoemden zijn maar begripvol gaan polderen en hebben weinig bereikt.

De fosfaatcomplexiteit waar de zuivel een paar jaar terug positie in wilde nemen, is een mooi voorbeeld. Deze bestuurders, praktijkkennis genoeg, hadden knikkende knieën toen de ZLTO hun voorstellen niet wilden accepteren. Voorstellen waar LTO-Noord op een gegeven ogenblik wel in meeging. Dan heb je wel dikke woorden over klimaatneutraal produceren en grondgebondenheid centraal stellen, maar dat blijken slechts begrippen om te profileren. Die dan vervolgens door de politiek tegen je worden gebruikt.

En zo gaat dat ook met weidegang. De 62 organisaties legden vast dat zij zich in zullen spannen het percentage weidende bedrijven te stabiliseren. De doordenkers weten dat gegeven de rationele benadering de gang naar binnen onafwendbaar is en straks zit een ieder met de gebakken peren. Buiten is mooier, weiden is een deel van onze cultuur, maar als alles verandert, veranderen wij mee. Dat moeten onze bestuurders met verve uitdragen, de standaard voor welzijn, milieu en arbeid kan mij daarvoor niet hoog genoeg zijn.