Politiek is van het padje met weidegang

Onze koeien komen al jaren niet meer in de wei. En we gebruiken sindsdien eerder minder dan meer antibiotica, lebmaagdraaiingen komen nog zelden voor en klauwproblemen zijn sterk verminderd.

Toen onze koeien nog naar buiten gingen, hadden we veel meer last van klauwproblemen.

2 kilometer lopen

Hoe dat kwam? Onze huiskavel is helaas niet zo gelegen dat de koeien lekker met zijn allen om de deur goed kunnen grazen. Ze moesten per dag meer dan 2 kilometer lopen. Daarom hebben we geprobeerd om buiten binnen te halen in onze nieuwe stal.

Gemiddeld bedrijf bestaat niet

En zo heeft ieder melkveebedrijf zijn eigen uitdagingen. Want, hoe vreemd, er bestaat geen gemiddeld bedrijf. Iedere boer heeft zijn eigen bedrijfsvoering. Een bedrijfsvoering die in het teken staat van de koeien. En wat voor de ene boer goed haalbaar is, is voor de ander onmogelijk.

Dat we onze koeien weidegang moeten ‘gunnen’

Dat mensen uit de politiek zonder enig inzicht daar van alles van vinden is erg genoeg, maar van belangenbehartigers uit de sector verwacht ik een houtsnijdend tegengeluid. Dat we onze koeien weidegang moeten ‘gunnen’, doet mijn nekharen overeind staan. Het heeft helemaal niets met gunnen te maken. We willen gewoon zo goed mogelijk voor onze koeien zorgen!

Moeten onze koeien verplicht naar buiten als de zon schijnt, als het regent en bij een kleine huiskavel lekker dicht op elkaar de zode vertrappen en vervuilen? Het dient het koeiengeluk en de gezondheid zeer zeker niet. Als er in onze overgereguleerde veehouderij toch zo nodig nog iets vastgelegd moet worden, stel dan dat de staldeuren open moeten, zodat de koe zelf kan kiezen. Dát is pas echt diervriendelijk.

Kille rekenaars met weinig dierenliefde

Wat er zich nu afspeelt op politiek niveau is echt beschamend. Boeren worden in de hoek gezet als een stelletje kille rekenaars met weinig dierenliefde. Hoe anders is de werkelijkheid.

Hoewel ik nooit wil vergelijken, is het des te krommer wanneer je je bedenkt hoeveel medemensen in zorginstellingen in ons eigen land zoveel tekort komen op gebied van liefde, zorg en welzijn. En dat ligt niet aan de verzorgers, die het liefst dag en nacht klaarstaan. De politiek moet echt nog van heel ver komen om weer op het pad te geraken.