Film Polder over een haatcampagne tegen een varkenshouder

De stalbezetting in Boxtel in 2019 inspireerde scenarioschrijver en regisseur Klaas van Eijkeren tot het maken van de psychologische thriller Polder, te zien sinds 9 maart in de filmhuizen.

Van Eijkeren verdiepte zich in de varkenshouderij. Natuurlijk deed hij research voor zijn film. Hij sprak met varkenshouders, liep in hun stallen rond, vroeg waarom ze doen wat ze doen en of ze denken dat het anders kan. “Als je een film maakt met een maatschappelijke invalshoek, moet het verhaal geloofwaardig zijn. Een dood varken belandt in een kruiwagen. Zo gaat dat in de praktijk. Het maakt niet uit wat ik daarvan vind. De details moeten kloppen, anders haakt de kijker af.”

Lees verder onder de poster van de film Polder

Haatcampagne

Van Eijkeren is scenarioschrijver en regisseur van de film Polder die op 9 maart maart in première ging. In de thriller draagt varkensboer Ronald zorg voor zijn jonge dochter en de boerderij na het overlijden van zijn vrouw. De strenge milieueisen hangen als een molensteen om zijn nek. Als tot overmaat van ramp dierenactivist Erik, onbekend met de situatie waarin Ronald zich bevindt, een haatcampagne tegen hem begint, is Ronald de wanhoop nabij.

Boeren krijgen van alles over zich heen

Film is niet pro-activist

De film is niet pro-boer en zeker niet pro-dierenactivist. Het is een thriller over een gewone varkenshouder die klem zit en ook nog eens wordt bedreigd. De filmmaker is bekend met beide werelden; die van de boeren en die van de welzijnsactivisten. Van Eijkeren woont in het Brabantse Maren-Kessel en spreekt regelmatig met boeren; ze wonen bij hem in de buurt, doen boodschappen in dezelfde winkel. Hij begrijpt hun frustratie en boosheid. “Ze krijgen van alles over zich heen. Iedereen roept dat de stikstofuitstoot omlaag moet en de dieren buiten moeten scharrelen. Vind ik eigenlijk ook. Daarvoor moeten ze wel fors investeren en tegelijkertijd willen we dat ze minder dieren houden. Maar hun opbrengstprijs gaat niet omhoog. Dus zitten ze in de tang.”

Lees verder onder de film

Idealen

Hij kent ook de wereld van de dierenactivisten. “Twintig jaar geleden leefde ik in kraakpanden, voerde acties, begaf me tussen mensen die vonden dat alles anders moest. Ook hoe we omgaan met dieren. Best een mooi ideaal. Een leefbare wereld voor mensen en dieren. Maar mijn begrip houdt op als de acties doorslaan, bij dreigementen en geweld. Als je mensen anoniem een dreigbrief stuurt en niet weet, of niet belangrijk vindt, hoe dat bij de ontvanger overkomt, dan is dat voor mij een brug te ver.”

Dat eendimensionale denken zie ik ook bij sommige boeren

Hij verbaast zich over het maatschappelijk debat over dierenwelzijn. “Groepen staan lijnrecht tegenover elkaar. Het vraagstuk is complex. Als je het welzijn van dieren wilt verbeteren, moet je ook nadenken over voedselveiligheid, wereldhandel en inkomen van boeren, hun ondernemerschap. Dat gebeurt te weinig. Activisten roepen: varkens en kippen moeten naar buiten, punt uit. Maar de dieren zijn buiten wel vatbaarder voor ziekten en worden dan mogelijk geruimd. Dat eendimensionale denken zie ik ook bij sommige boeren. Zij weten wat goed is voor hun dieren, anderen horen zich daar niet mee te bemoeien. Eigenlijk hoort de overheid de regie te nemen, maar dat gebeurt onvoldoende.”

Illegale filmpjes

Tijdens zijn research sprak hij ook met varkenshouders die begrip opbrengen voor burgers die kritiek hebben op de intensieve veehouderij. Zij zouden het ook anders willen maar gooien onmiddellijk de kont tegen de krib als ze worden geconfronteerd, zoals in de film, met illegaal opgenomen filmpjes of anonieme dreigbrieven. “De film is niet pro-boer,” zegt Van Eijkeren. “En zeker niet pro-dierenactivist. Het is een thriller. Over een gewone varkensboer die klem zit en ook nog eens wordt bedreigd. En over een activist met idealen die erbij wil horen. Dat loopt uit de hand. Zoals in Boxtel gebeurde, maar dan heftiger.”

Lees verder onder de foto