1960: Handenvol stikstof voor fruitbomen

Deze foto is gemaakt in 1960, er wordt stikstof gestrooid tussen de bomen. Uit allerlei onderzoek was gebleken dat dit gunstig uitpakte op de fruitproductie, veel meer dan andere bemestingsstoffen zoals kali, magnesium en fosfaat. De relatief veel gebruikte methode van bladbemesting had minder effect dan voeding via de bodem, vandaar dat er meer en meer ‘op de grond’ bemest werd.

Stikstofgehalte lastig te bepalen

Hoeveel stikstof fruitbomen nodig hadden, dat liet zich echter lastig bepalen. Men kon stikstofgehalten in blad en in de bodem vaststellen, maar op basis van deze gegevens een bemestingsadvies vaststellen was toch weer heel andere koek. Het stikstofgehalte in blad was namelijk niet constant, het wisselde per fruitsoort, per grondsoort en per standplaats. De seizoenen hadden ook invloed, net als de snoei.

Bemesten op gevoel

Omdat objectief bemesten haast niet mogelijk was, deden de meeste fruittelers het op gevoel. Wat wel duidelijk was, was dat een overmaat aan stikstof niet goed uitpakte. Het maakte de bomen in het najaar vatbaarder voor aantastingen met luis en spint en ook kanker kwam vaker voor bij al te royale stikstofgiften. Daar kwam nog bij dat vruchten van stikstofrijke bodems kwalitatief minder goed waren.

Meer onderzoek gewenst

Maar hoe moest het dan wel? Uiteindelijk werd als vertrekpunt toch het stikstofgehalte in het blad gebruikt, mits bepaald in augustus. Ook de stikstoftoestand van de bodem werd meegenomen, mits gemeten in mei en op 40 centimeter diepte. De eindconclusie van onderzoek destijds luidde echter: er is meer onderzoek nodig.

In de rubriek Zo ging het toen gaan we terug in de tijd. Boerderij bestaat al meer dan 100 jaar en aan de hand van foto’s uit het archief kijken we naar de agrarische sector in de vorige eeuw. Benieuwd naar meer historie? Check het dossier Zo ging het toen.