Discutabel tientjeswerk

Wie straks gebruik wil maken van de ‘diensten’ van de overheid via de Rijksdienst voor Ondernemend Nederland, moet een digitale identiteit aanschaffen.

Dat heet eHerkenning en is te vergelijken met het inmiddels ingeburgerde DigiD dat iedere burger nodig heeft.

Er is één groot verschil met het DigiD-systeem: ondernemers moeten zelf gaan shoppen bij erkende aanbieders van digitale identiteiten. De overheid legt de verantwoordelijkheid hiervoor bij haar ‘klanten’. Er is keuze uit verschillende commerciële bedrijven. En daar komt de aap uit de mouw: dat kost geld. Gemiddeld komt het neer op een kostenpost van ongeveer drie tientjes per jaar.

Het is geen groot bedrag. Dat is ook niet het probleem. Er zit dure IT-kennis achter en digitale veiligheid mag best wat kosten. Toch is er iets niet pluis en is het terecht dat in ondernemerskringen ongenoegen bestaat over deze opgelegde kostenpost.

Ten eerste heeft de overheid geen klanten, maar onderdanen. Alle boeren moéten vroeg of laat met de overheid communiceren, al is het alleen al vanwege de meitelling. Dat boeren die daarvoor in aanmerking komen via deze weg ook hun inkomenssteun aanvragen, doet er niet toe. De kosten van de belastingdienst worden ook niet teruggehaald op de individuele belastingbetaler, maar betaald uit de algemene middelen.

Daarnaast is het bedenkelijk dat de veiligheid van de digitale identiteit niet in handen van de overheid zelf is, maar wordt uitbesteed aan commerciële partijen.

Het is maar tientjeswerk, maar het klopt niet.