Wie gaat bij wie aan tafel voor het Landbouwakkoord?
Nu duidelijk is wie aan de hoofdtafel mag aanschuiven voor de gesprekken over het landbouwakkoord, worden volgende week de zogeheten zijtafels ingedeeld. Wie schuift aan bij wie?
Het landbouwakkoord is de afgelopen weken veranderd. Sinds er een organisatie is opgetuigd die dit voorjaar moet leiden tot afspraken tussen ketenpartijen, landbouworganisaties en overheden, wordt het begrip met een hoofdletter geschreven. Vanaf nu is het dus Landbouwakkoord.
Elke sector een eigen tafel
Nadat eerst is uitgevochten wie er aan de hoofdtafel mag aanschuiven, zullen vanaf volgende week de zogenoemde zijtafels met hun gesprekken beginnen. Elke sector met een eigen tafel: de akkerbouw, de melkvee- en kalverhouderij, de pluimveehouderij, de varkenshouderij, de (glas-)tuinbouw en sierteelt en andere en kleinere sectoren.
Oud-burgemeester Wouter de Jong (lid van de ChristenUnie en net als landbouwminister Piet Adema een zeilliefhebber) moet de gesprekken gaan leiden. De Jong is extern bestuurlijk voorzitter en procesbegeleider.
Adema was aanvankelijk nog van plan zelf het voortouw te nemen, maar dat werd hem door zijn eigen ambtenaren afgeraden. De overheid heeft een rol in de totstandkoming van het Landbouwakkoord, en dan wordt het lastig daar zelf als voorzitter deel vanuit te maken. En dus besloot Adema het voorzitterschap bij iemand anders neer te leggen.
Voedingsfabrikanten en supermarkten
De hoofdtafel heeft onlangs al de eerste lijnen uitgezet. Daar praatten op dat moment LTO Nederland, Agractie, NAJK, Biohuis, LandschappenNL, de provincies en het ministerie mee. Zij hebben besloten de levensmiddelenindustrie (FNLI) en de supermarkten (CBL) aan de hoofdtafel uit te nodigen, omdat die “cruciaal zijn voor het verdienmodel van agrarische ondernemingen”, aldus de woordvoerder van tafelhoofd Wouter de Jong.
Aanvankelijk was het nog de bedoeling dat de ketenpartijen (van bank tot supermarkt en van voerleverancier tot levensmiddelendustrie) gezamenlijk één vertegenwoordiger aan de hoofdtafel zouden zetten. Maar die ene vertegenwoordiger bleek niet te bestaan. Toen hebben de andere tafelgenoten besloten CBL en FNLI een stoel aan te bieden, die beide organisaties inmiddels hebben ingenomen.
De andere ketenpartijen zullen wel aanschuiven bij de verschillende sectortafels. Zo zal de zuivelindustrie vertegenwoordigd zijn bij de melkveetafel.
Over zes weken inventarisatie
De sectortafels zullen de komende drie weken besteden om op een rij te zetten welke ontwikkelingen zij in de komende decennia verwachten en hoe ze daarop moeten inspelen. Die informatie wordt vervolgens op de hoofdtafel gelegd. In de drie weken daarna worden de ideeën verder uitgewerkt en getoetst. Wouter de Jong heeft voor zichzelf een planning gemaakt, die over zes weken tot een eerste inventarisatie voor een nieuw akkoord moet leiden.
Actiegroep FDF volgt de ontwikkelingen op afstand. FDF meent dat minister Adema de tactiek van ‘verdeel en heers’ toepast. Andere partijen schuiven – soms schoorvoetend – wel aan.
Tegenstrijdige belangen in landbouwakkoord
De verwachtingen zijn nog niet hooggespannen, juist ook omdat de landbouw zoveel verschillende en soms tegenstrijdige belangen kent. Niet voor niets zijn er zeker zes sectortafels ingesteld, die apart aan de ‘hoofdtafel’ rapporteren. Aan de deeltafels worden onderdelen van een Landbouwakkoord besproken.
Er komt daarnaast nog een reflectietafel, die moet oordelen of alles wat aan de hoofd- of deeltafels is bedacht ook haalbaar is en of er wellicht andere oplossingen te bedenken zijn. De reflectietafel is een breed samengesteld gezelschap van juristen, economen, ecologen, bedrijfskundigen of experts met een maatschappelijke achtergrond.
Weg gegooid geld door lieden die steeds iets nieuws verzinnen om vooral zelf goed betaald bezig te blijven.
Brussel zal alles afkeuren simpel omdat ze alles zien als staats steun aan de boeren
En als de landbouw vertegenwoordigers eerder mee praten dan dat de pas melders zijn geholpen hebben ze alle vertrouwen verloren.
Als je bekijkt hoe de afgelopen 4 jaar is verlopen en welke beloftes er gedaan zijn. Pas melders eerst, maar daar is niks gebeurd. Veestapel halveren, protesten en dan Remkes die het op een andere toon doet, maar het zelfde gezegd heeft. Allemaal roepen ze dat ze het erg vinden , maar nog steeds worden we de nek om gedraaid. Biologisch gaat niet werken op de lange termijn, de grond wordt uitgeput. Het verdien model gaat ook niet werken want er komen steeds meer producten voor een habbekrats uit het buitenland. Kijk maar wat er al op de markt gebeurd met beterleven keurmerk. Het wordt gewoon te duur voor de consument. KDW uit de wet en een natuurlijk verloop van boeren. Het worden er al jaren lang steeds minder. Des informatie vanuit de tegenstanders van de boeren voed de gewone man. Toevallig iemand ging groot op dat ze sojamelk drinkt, dus door jouw worden er nog meer bossen gekapt was mijn opmerking. Uit gelegd dat er veel soja voor een liter nodig is en dat het afval door het veevoer gaat. Eerst geloofde ze het niet, maar google is soms handig.Ze was stom verbaasd
En uiteindelijk wordt alles bepaald door de reflectietafel. Ecologen, juristen en “experts met een maatschappelijke achtergrond”. Dan weet je wel hoe het gaat uitpakken voor de boeren.
Precies daar zitten de hoogbegaafde D66-ers
Precies. Sluwe lieden hebben de organisatie zo opgezet dat de boeren aan het kortste eind trekken. Als je dat niet ziet. En toch willen ze aan tafel. Ongelooflijk.
Met het landbouwakkoord moet ook bewerkstelligd worden dat 30% van de veehouders verdwijnen moet. Als boerenorganisatie moet je gaan meewerken om 30% van je eigen leden-veehouders te royeren.
Hoe geloofwaardig ben je nog als boerenorganisatie om eigen leden uit de boerenorganisatie te zetten.
Ik had begrepen dat in Stroe de afspraak was gemaakt (de G8), dat er eerst een oplossing voor de pasmelders moest komen voordat men weer aan tafel zou gaan….
De voortekenen zijn uiterst ongunstig en iedereen die oplet weet dat. Nooit iets aan perspectief gezien voor de landbouw. Doelstellingen in stikstof die onhaalbaar zijn. Forse immigratie met alle gevolgen van dien. Doelstellingen voor uitbreiding natuur. Doelstelling voor meer woningbouw. Doelstelling voor meer recreatie en wegen. Kortom, uitbreiding van alles en vraag je maar af uit welke bron gaan ze putten? Alle tekenen wijzen in de richting van een grootschalige herinrichting van het landelijk gebied met ons voedsel als grote verliezer. Lekker land zal dat worden: één grootstedelijk gebied met wat parken en hobby achtige landbouw ertussen. Als de landbouw alleen aan tafel mag om te incasseren en in te leveren, en breed, eerlijk en realistisch perspectief voor al degenen die boer willen blijven er weer niet komt, dan lijkt het mij dat de vertegenwoordigers van de boeren weg moeten blijven en zich niet voor de bühne moeten laten gebruiken.
de bevolkingsgroei van 2022 is volledig toe te schrijven aan de ongebreidelde immigratie van gelukszoekers. als we daar nu eerst eens rigoureus in gaan snijden dan is er veel minder stikstof nodig voor de bouw en een hoop andere sectoren.
Als je de veestapel wilt halveren moet je slim onderhandelen (met de boeren). Veel wijze koppen hebben nagedacht hoe dat te bereiken en gekomen met deze opzet. Met de hoofdtafel en de zijtafels wordt gedacht de veestapel zo goedkoop mogelijk te verkleinen. Wil je als boerenbestuurder meedoen als je weet dat je weinig kansen hebt op een goede afloop? En moet je dan met gebogen hoofd instemmen en een akkoord tekenen?