‘Vriendelijk zijn, ook voor natuurorganisaties’

Lang niet altijd ben ik het met ze eens, maar ik respecteer natuurorganisaties wel.

Springend over modderpoelen, me vasthoudend aan laaghangende takken glibber ik door het prachtige landschap van Noordoost-Twente. Het is nat op de bospaadjes maar dat weerhoudt me niet, om juist voor deze smalle glibberige wandelpaadjes te kiezen, om over te gaan hardlopen. Ik hou niet van asfalt alhoewel ik dit keer beter de veilige weg had kunnen pakken, bedenk ik me, wanneer ik wegzak in een pad dat meer weg heeft van een karrenspoor en zo modderig is dat ik tot mijn enkels in de ‘drek’ sta.

Op punten waar je het niet met elkaar eens bent, moet je respect voor elkaars mening hebben

‘Dat ziet er goed uit’, zegt een mannelijke wandelaar tegen me. ’Moet je nog ver? ’

‘Ik ben nog maar een halve kilometer op weg’, lach ik ‘en moet nog 10 km’. ‘Hartstikke goed, succes!’ roept hij. Dat zijn complimenten waar ik iets mee kan. Kilo’s te zwaar, mijn haar in de war, met bril maar mijn dag kan niet meer stuk.

Laten we vriendelijk tegen elkaar zijn. Tegen collega’s maar ook tegen de natuurbeherende organisaties. Laatst zei een medebestuurder ‘Daar waar je samen iets kunt bereiken, moet je samenwerken en op punten waar je het niet met elkaar eens bent, moet je respect voor elkaars mening hebben’.

Tijdens mijn hardlooprondjes sta ik vaak even stil bij de mooie plekjes om te genieten. Landschap Overijssel heeft op diverse plekken uitlegborden. Bijvoorbeeld dat houtwallen soms gekapt moeten worden voor onderhoud. Men wil zo de bezoekers meenemen in hun verhaal. Ze vertellen over hoe de natuur werkt en wat zij daaraan doen. En daarvoor heb ik respect, ook al ben ik het vaak niet met hen eens.

Wie de eigenschappen heeft die passen bij zijn woonplaats, gaat niet dood en overleeft

Het lijkt soms alsof we bezig zijn met een ‘Survival of the fittest’. Dat alleen de best aangepaste overleeft in de natuur. En dat verklaart waarom soorten steeds veranderen. Wie de eigenschappen heeft die passen bij zijn woonplaats, gaat niet dood en overleeft.

Ook agrariërs zijn steeds vaker bezig om het échte verhaal over het boeren(over)leven te vertellen. We werken buitenshuis of hebben een tweede tak als educatieboer, zorgboer of boerderijwinkel. Dat is ook direct een mooie gelegenheid om de toehoorders te vertellen over de passie en drive van de boer.

Het is niet altijd even gemakkelijk. Net als Miljuschka Witzenhausen, de 35-jarige televisiekok en tevens dochter van Astrid en nichtje van ‘de neus’, Willem Holleeder. Ze is door omstandigheden kwetsbaar maar ook weerbaar en strijdbaar, is uitermate positief en denkt enkel en alleen in kansen. Was het in 2020 het jaar van #eerlijkefoto en body positivity, dit jaar gaat ze niet over op zware workouts maar kiest ze voor kleine veranderingen; licht koken maar natuurlijk wel lekker want dat is belangrijk.

Je mag best een weg kiezen die bij jouw eigen bedrijf en levensstijl past

En zo kunnen we veel leren van haar levensstijl. We moeten het juiste verhaal vertellen maar ons niet laten leiden (of lijden) door bepaalde partijen. Je mag best een weg kiezen die bij jouw eigen bedrijf en levensstijl past.