Ver weg en toch dichtbij

Woensdag was ik in de studio van RDF Radio in Illinois (VS). Via Skype weliswaar. De Amerikanen waren benieuwd naar onze ervaringen met de invoering van groepshuisvesting zeugen.

Een week met veel internationale activiteiten. Op dinsdag was ik in Brussel voor de Copa-vergadering en overleg met de EU-commissie. Woensdag zat ik, via Skype weliswaar, in de studio van RDF Radio in Illinois (VS). De Amerikanen waren benieuwd naar onze ervaringen met de invoering van groepshuisvesting zeugen. Het project ‘Stoppen met castreren’ vliegen we EU-breed aan. In de stuurgroep bespraken we deze week de kaders voor het laatste jaar van ons vijfjarig onderzoeksprogramma.



Gematigd optimisme EU-marktontwikkelingen

Tijdens de Copa-vergadering wordt altijd uitvoerig stilgestaan bij de marktsituatie. Tijdens het rondje langs de velden kwam naar voren dat de meeste collega’s gematigd positief zijn over de marktontwikkelingen. Er wordt een kleine vermindering van het aantal varkens in de EU verwacht. Hierbij moeten we ons wel beseffen dat de Europese markt voor 118 procent zelfvoorzienend is. We blijven dus afhankelijk van een goedlopende export naar landen buiten Europa. Gelukkig zien we dat deze export, ondanks de crisis, goed loopt. De extra mogelijkheden die China geeft voor import van specifieke producten als varkenspootjes, is daarvan een voorbeeld. Dit ondersteunt een betere vierkantsverwaarding van onze varkens.



Verplichting groepshuisvesting strikt handhaven

Uiteraard is in Brussel de invoering van de groepshuisvesting in de EU per 1 januari 2013 uitvoerig besproken. Ik vond het toch opvallend dat er vanuit Spanje werd aangedrongen om de verplichting strikt en streng te handhaven. Volgens de Spaanse vertegenwoordigers heeft de Spaanse overheid aangekondigd dat men de verplichting strikt gaat handhaven. Dat is toch duidelijk een ander geluid vanuit de gedachte van ons dat de zuidelijke landen het een tikje minder nauw nemen met welzijnsregelgeving. We zullen zien hoe heet de soep in Spanje wordt opgediend en gegeten.



Heeft labelling toegevoegde waarde?

Rondom de verplichting voor groepshuisvesting zeugen is er ook gesproken over labelling. Wat moet er gebeuren met vlees afkomstig van zeugen die niet in groepshuisvesting zijn gehouden? Labelling zoals bij eieren is in onze situatie minder gemakkelijk. Als de markt het vraagt, zijn er volgens mij best mogelijkheden om vlees dat niet voldoet te labellen. Maar dan moet wel elk land dat doen. Een gelijk speelveld is en blijft voorwaarde. Labelling werd ook in algemene zin besproken. Ik zie voor een verplichte labelling alleen toegevoegde kosten voor Nederland ontstaan. We moeten de discussie hierover ook vanuit LTO aangaan. Immers, het EU-parlement wil labellen. Meerwaarde zit volgens mij in labelling EU of niet EU. Verder wil ik niet gaan. Er was vorige week ook een workshop over labelling. De commissie wil de economische consequenties in beeld brengen. Ik signaleer dat er nog veel onduidelijk is. De neuzen staan niet dezelfde kant op.



Interview op Amerikaanse radio

Woensdag was ik na mijn bezoek aan Brussel in de VS. Niet fysiek, dat had ik niet gered. Per Skype had ik een interview met RDF Radio in Illinois. Een hele ervaring. Ver weg en toch dichtbij. Er waren vier mensen van het USA Farm Bureau in de studio. Het gesprek ging over de invoering van  groepshuisvesting voor zeugen. Wat zijn onze ervaringen? Wat zijn de kosten? Hoe zat het met de invoering van de wetgeving? Dat waren de vragen die mij werden voorgelegd. Opvallend vond ik dat er in de studio ook een vertegenwoordiger zat van een boerenorganisatie, die issuemanagement in haar portefeuille had. Ook daar proberen ze dus proactief de diverse issues te managen. Groepshuisvesting is dus een issue. Ook in de VS.



Stoppen met castreren komt dichterbij

Tijdens de Copa-bijeenkomst in Brussel bespraken we ook de stand van zaken van het project ‘Stoppen met castreren’. Mijn beleving: stap voor stap komen we dichter bij het moment dat we vrijwel gaan stoppen in de EU. Het blijft belangrijk om in EU-verband onderzoek te doen. Het jaar 2013 is het laatste jaar van het vijfjarig EU-onderzoeksprogramma rondom stoppen met castreren. We hebben de stand van zaken besproken en de voorlopige resultaten van een enquête die we samen met Eurogroup for Animals (Europese dierenbescherming) hebben gehouden naar de stand van zaken rondom castratie. Deze enquête willen we presenteren op het symposium dat op 17 december in Brussel wordt gehouden.



Chaos dreigt

Verder kwam de kabinetsformatie tot een eind. De letter L verdwijnt uit het ministerie van EL&I. Dat is een teken aan de wand. De redenatie hierachter is me ontgaan. Boos ben ik over de politieke stokpaardjes van de VVD als het gaat om de productschappen. Er is echt niet goed over het besluit om de productschappen op te heffen nagedacht. Ik zie niet in dat de overheid alleen de zaken net zo goed oppakt. Volgens mij kloppen de rekensommetjes ook niet. Zo zouden we zonder de productschappen nu geen artikel 10-status hebben voor Aujeszky. En de PRRS-aanpak waarvoor we nu staan, kunnen we ook wel op onze buik schrijven. En dan hebben we het nog niet gehad over onze aanpak om antibiotica te verminderen. Of het diergezondheidsfonds, waarvoor overheid en bedrijfsleven ieder de helft betalen. Heb niet de illusie dat de kosten nu alleen door de overheid worden gedragen. Dat wordt een retributie. Dus een soort heffing die de overheid aan het bedrijfsleven gaat opleggen. Ik ben benieuwd hoe de overheid draagvlak bij de veehouders wil creëren in hun bestrijdingsaanpak zonder een productschap. Ik voorspel chaos.