Te machtige verwerkers

De mais is grotendeels van het veld, een enkeling oogst nu pas om de droogkosten te beperken. De afzet loopt echter niet best.

Hier in Quebec is de winter al een beetje begonnen, maar er ligt nog niet veel sneeuw. De meeste mais is van het veld af. Een enkeling is nog aan het dorsen. Soms is dat een bewuste keuze: als je over de vorst oogst, treedt geen verdichting op en kun je volgend jaar direct zaaien zonder grondbewerking. Anderen wachten zo lang mogelijk met oogsten om droogkosten te sparen. Ze brengen de oogst dan zonder drogen direct in de silo en bevriezen de korrels door er met de ventilator koude buitenlucht overheen te brengen. Pas in mei
ontdooien ze de mais weer en drogen deze met de ventilatoren. Zonder aardgas of propaan gaat dat goed bij mais die niet meer dan 19 procent vochtigheid heeft. Anders is het een riskante business.

Prijzen onderuit

Door de vallende Canadese dollar gaan de maisprijzen nog niet zo hard naar beneden. Ik heb tijdens de oogst voor $200 per ton verkocht en de rest voor $205 op de optie mei 2009. Vorig jaar was de Canadese dollar relatief duur ten opzichte van de Amerikaanse. Toen kreeg ik tijdens de oogst $150. Maar nu gaan de prijzen toch behoorlijk onderuit. De soja verloor afgelopen week een volle dollar per bushel, dus ongeveer $36.70 per ton.

Sluitende ethanolfabrieken

De maisprijzen doken over de hele linie zo’n 35 cent per bushel naar beneden. Reden daarvoor is dat op dit moment iedereen toch kijkt naar wat er gaat gebeuren met de sluitende ethanolfabrieken. Het schijnt dat multinational Cargill geïnteresseerd is om deze fabrieken over te nemen. Ach, we zien wel wat er gebeurt. Maar ik zou het liever niet in zijn handen zien. Cargill is al veel te machtig.