Innovaties verdwijnen

Er kleven diverse grote nadelen aan de zogenoemde robuuste gebruiksvoorschriften. Ze zijn wel erg robuust, zonder ruimte voor nuance.

Gewasbescherming is een belangrijk onderdeel van de teelt. Het is dan ook een prestatie hoe fabrikanten nieuwe middelen weten te ontwikkelen. Een van de laatste stappen om te komen tot toelating van een nieuw middel is het toelatingsverzoek met bijbehorende etikettekst. Hier wringt op dit moment ernstig de schoen. Tot voor kort was er voor ieder gewasbeschermingsmiddel het wettelijk gebruiksvoorschrift. Hierin was opgenomen hoe en in welk gewas het middel wettelijk toegepast mocht worden. Daarnaast was er de gebruiksaanwijzing. Daarin stond per gewasgroep nader omschreven op welke manieren het middel ook kon worden ingezet.

Onze wetgever heeft in al zijn wijsheid besloten om deze beide etiketten, het wettelijk gebruiksvoorschrift en de gebruiksaanwijzing, samen te voegen tot één etiket met daarop wettelijke voorschriften over toelating en gebruik. Het nieuwe wettelijk gebruiksvoorschrift heeft als werktitel: robuuste gebruiksvoorschriften. In deze nieuwe gebruiksvoorschriften staan onder meer toepassingsgebied, tegen welke plaag, dosering, aantal bespuitingen, maximale dosering per keer en minimuminterval van toepassingen.

Voordeel is dat op een aantal terreinen duidelijkheid is ontstaan over de toepassing van een middel, zoals bijvoorbeeld eenduidigheid over de afstand van de spuitvrije strook en driftbeperkende maatregelen. Geen verschil meer tussen wettelijk gebruiksvoorschrift en gebruiksaanwijzing, duidelijkheid dus voor de gebruiker, zou je zeggen.

Er kleven echter diverse grote nadelen aan de robuuste gebruiksvoorschriften. Het is erg robuust geworden, zonder ruimte voor enige nuance. Innovatie door de gebruiker wordt hierdoor tenietgedaan.

Ongeveer twintig jaar geleden werd het lagedoseringssysteem (LDS) onkruidbestrijding suikerbieten ontwikkeld door een groep akkerbouwers in Limburg. Zij deden het idee op in Frankrijk: kleine hoeveelheden spuiten op klein onkruid en dat een paar keer herhalen. De opdracht aan de sector was immers om milieuvriendelijker te telen. Met het nieuwe etiket wordt vooral het aantal toepassingen sterk beperkt, waardoor het LDS vrijwel niet meer bruikbaar is.

Metamitron is de basis voor een aantal systemen met lage doseringen in bloembollen. Op het nieuwe robuuste etiket is de spuitfrequentie variërend per middel beperkt van één tot vier toepassingen per seizoen. Het frequent toepassen van superlage doseringen (SLDS) bij vuurbestrijding in lelie behoort tot het verleden. Dit soort toepassingen is met de robuuste gebruiksvoorschriften niet meer toegestaan.

Boereninnovaties uit het verleden gaan verloren, met ongetwijfeld als gevolg dat de hoeveelheid gebruikte gewasbeschermingsmiddelen toe zal nemen: slecht voor de portemonnee en het milieu. Wie is daarbij gebaat?

Daarom de oproep aan besluitmakers en lobbypartijen om op korte termijn ruimte te creëren voor innovatieve telers. Zij hebben de sector immers veel goeds gebracht.