‘De buurman plukte een dronken persoon uit onze wei’

Vijfentwintig jaar geleden op 30 december 1998 besloten we te trouwen. Dit betekende dat we eind 2023 25 jaar getrouwd waren. Dit heugelijke feit moest uiteraard gevierd worden. De week voor het feest is er volgens Twentse traditie groen gehaald voor een boog, zijn er zilveren roosjes gemaakt, en is de boog opgehangen.

Het is een traditie die een bult gezelligheid met zich meebrengt. Samen met de buurmannen was Luc op pad met de trekker en de platte wagen om op afspraak dennenbomen te halen, ergens in de buurt. Natuurlijk werd er onderweg in diverse cafés even een borrel gedronken.

Katholiek Twente viert volop carnaval

De zilveren roosjes in elkaar draaien gaat tegenwoordig sneller dan vroeger. Weet je nog dat we weleens tot 1 uur ’s nachts aan het wikkelen waren, vertellen de buurvrouwen schaterend aan elkaar. Ook dat is het Twentse noaberschap, een mooie traditie om in ere te houden.

Echt leuk is ook het geheim dat we al sinds begin oktober meedragen. Namelijk dat onze zoon gevraagd is om Hoogheid te worden van de jongerencarnavalsvereniging in Denekamp. Als Jonker Naud voert hij dit carnavalsjaar aan samen met Sik Jorèn.

In het katholieke Twente wordt volop carnaval gevierd. Het is een mooie feesttijd voordat de 40 dagen vastentijd begint. Eigenlijk is iedereen hier in Twente al vergeten waarom er precies carnaval wordt gevierd,. Maar dat mag de pret niet drukken. Na de officiële opkomst op 5 januari, in het café, feestten we door bij ons op de boerderij.

Gore feestzaal met bekers en peuken

Ik ben er morgenvroeg om half 9 om te voeren, beloofde neef Tom ’s nachts. Nee joh, om half 11 is ook wel okay, lalde Luc. En werkelijk waar, na een superkorte nacht zag ik ’s ochtends om 9 uur dat Tom daadwerkelijk in de stal aan het werk was. Hoera, wat fijn is het om zo’n fanatieke neef te hebben. Dit betekende dat we ons bezig konden houden met andere zaken, zoals het ontsmetten van de feestzaal. Ons overdekt terras en jachthut was namelijk veranderd in een gore feestzaal waar overal bekers en peuken lagen. En er hing een verschaalde bierlucht. Maar, het feest was fantastisch.

We praatten na over de foto’s die gemaakt waren in de stal. Buurjongen Siem was, zoals hij wel vaker doet, met zijn Raad van 11-jasje, witte blouse, carnavalssteek op én uiteraard met de lakschoentjes de stal ingegaan. Ik heb de zieke koe nog extra bijgevoerd en even lekker geknuffeld, vertelde hij ’s nachts aan Luc. Zijn jasje stinkt nog naar koeienstallucht, lachte Naud.

Van de buurman hoorden we dat hij na het feest een aangeschoten jongvolwassene uit onze wei had geplukt, die met zijn voet vast zat in het prikkeldraad. Zijn fiets was hij kwijt. Gelukkig bestaat noaberschap niet alleen uit roosjes maken, maar ook uit het naar huis brengen van verdwaalde dronken dropjes. Ook dat hoort bij het Twentse noaberschap, de zorg voor elkaar.

Lees ook: Opa gaat carnaval vieren