‘Dag uit het leven van een boerin’

Op de uiterste dag van de kwartaalaangifte zegt Luc dat er vandaag nog wel zand van de graskuil moet. Buiten is het koud maar droog. Voordat ik samen met onze hond Finn naar de graskuil loop, neem ik even de kruiwagen mee die bij ons afdakje staat. Het laatste beetje hout dat erin zit breng ik binnen.

Klusjes

En omdat het prachtig weer is, besluit ik om ook de was nog buiten te hangen. Eerst nog even langs de kippen en het konijn. Om dan weer terecht te komen bij de kruiwagen die gevuld moet worden met hout. Onderweg kom ik bij de kalveren langs en besluit even een kijkje te nemen. Ik veeg even het ronddwarrelend hooi aan en vul de hokjes met stro. Ook zie ik dat er nog een hokje leeg is omdat het kalf dat erin zat eerder deze week is opgehaald. Dus, werk aan de winkel…leegscheppen dat hokje. De kruiwagen had ik toch al in de buurt.

Daarna de kruiwagen schoonspuiten met water. Hee, zie ik daar de fiets van opa Frans staan? Ik kijk om me heen en zie mijn schoonvader niet. Dan onderneem ik een nieuwe poging richting houthok. De kruiwagen vul ik en rijd ik direct richting ons afdak.

Zand van kuil

‘Zand van de kuil!’, dat was mijn opdracht. De shovel staat klaar en die rij ik dan ook naar de graskuil. Het kuilplastic is te lang, dus ga ik op zoek naar mijn zakmes en snij het meterslange plastic af. Inmiddels is Finn al druk op zoek naar muisjes en ander speelspul.

Even later zie ik opa Frans over het erf lopen. Zachtjes schuifelend, voetje voor voetje en met een beetje een kromme rug. Ik maak me zorgen om hem. Het is op bepaalde plekken behoorlijk ongelijk en een beetje glad vanwege het water wat her en der nog staat. Ik zwaai, maar hij ziet me niet of hij wil me niet zien.

Workout

Gelukkig is het zand op de kuil niet te droog en niet te nat en is het prima weg te scheppen. Heerlijk om weer bezig te zijn. Dit werkje vind ik soms vervelend om aan te beginnen maar als ik ermee bezig ben, geniet ik volop. 1, 2, 3… Ik tel tot 25 scheppen en neem een minipauze. Daar kan geen sportschool tegenop en ik hoor Luc bijna zeggen: het lidmaatschap van de sportschool kun je wel opzeggen. Niet dat ik een lidmaatschap heb.

Het werk gaat snel, alleen aan de ene zijkant moet ik de laag zand nog verwijderen. En daar zie ik opa Frans naast me staan met een schep. ‘Wat doe jij hier?’, vraag ik. ‘Ach, je hebt het al klaar’, zegt hij en dan helpt hij me met het laatste beetje zand. ‘Lukt het je om weer van de kuil af te komen?’, vraag ik. Verbaasd kijkt hij me aan. ‘Hoezo?’

Tijd voor koffie

‘Tijd voor koffie’, zeg ik en laat hem dan alleen in de hoop dat hij veilig en wel weer naar beneden komt.
Hij is 85 jaar. Met een glimlach, moe maar voldaan komt hij even later de keuken binnengewandeld.