Boost voor de roodbontfokkerij

Voor roodbont is Kian een beste boost geweest. In de keuringswereld lacht men om ‘Kiannekes’. Er gaapt een groot gat tussen de melkveehouderij en de keuringswereld.

Ik heb de afgelopen jaren twee nieuwe stallen gebouwd, dus u begrijpt dat ik een beetje op moet letten waar ik mijn geld aan uitgeef. Aan duur fokstiersperma in ieder geval niet. Ik volg de fokkerij al zo’n 25 jaar en heb weinig stieren gezien die een blijvende indruk achterlieten. Iedere Nederlander kent Sunny Boy wel met zijn indrukwekkende 2,5 miljoen doses. Het zoeken naar zijn opvolger gaat door, maar voor mij is die er al lang: zijn kleinzoon Kian. Op 11 juni wordt hij 14 jaar. Nog steeds is hij met plus 0,28 procent eiwit onverslagen.
Kian is dus een van de weinige fokstieren die ik gebruik. Hij was ooit actiestier voor €10 en toen heb ik 40 doses besteld. Ik was niet de enige – de voorraad was meteen op.

Al heel wat koeien drachtig

Het begint eigenlijk al direct na de aanschaf van een rietje Kian. Met zijn +3 voor bevruchting heeft hij al heel wat koeien drachtig gekregen. Na negen maanden volgt de eenvoudige afkalving, een paar dagen eerder dan gemiddeld. De moeder start hierdoor snel op. De stierkalveren zijn soortig en brengen meer op dan gemiddeld. De aangehouden vaarskalveren groeien goed door, hoewel het geen luxe of grote dieren zijn. Eerder vallen ze negatief op qua postuur. Sterk negatief punt van de Kian-fokkerij is de vruchtbaarheid. Maar bij de pinken merk je hier niets van. Ze worden goed tochtig en meteen drachtig.
Een moeilijk moment is de eerste keer afkalven. De zeer beperkte kruisbreedte van 94 gemiddeld doet zich daarbij gelden. Het kalven gaat meestal wel goed, maar vaak is er wat scheuring in en rond het geboortekanaal. Dit moet goed behandeld worden. Tien dagen na afkalven worden de Kiandochters alweer duidelijk tochtig. Een klein deel zal nooit meer drachtig worden. Heel veel melk geven ze ook al niet. Met 25 tot 30 liter houdt het wel op. De winst moet komen van de gehaltes. Behalve het hoogste eiwit is Kian ook erg sterk met zijn +0,50 procent vet. Dit is vaak als negatief ervaren, maar met het einde van de superheffing in zicht moet je overal blij mee zijn waar je geld voor kunt beuren. En melkvet hoort daar ook bij. Uit de 1.000 doses die nu nog iedere week in het eigen CRV-gebied worden ingezet, komen koeien voort die vooral na 2015 melk produceren.
Sterk punt is ook zijn kleinheid. Kleinere koeien gaan langer mee, maar alle stieren fokken groot. Met 105 geeft hij wel weer veel voorhandbreedte. De kruizen zijn behalve vernauwend ook flink hellend. De uiers zijn gemiddeld maar wel gezond. Ze melken mooi weg. De vooruiers zijn prima. Van achteren gezien, zitten de bilspieren wat in de weg. Dat maakt ze juist robuust.
Met 109 beenwerk is Kian nog steeds een topper. Ook 109 beengebruik. Dat zijn gezonde klauwen dus, behalve voor de mortellaroresistentie waar hij gewoon 100 op scoort. Zijn nakomelingen lopen gemiddeld zeven maanden langer op het bedrijf.

Kian gemist als stiervader

Hij is inmiddels ook als stiervader, met Fidelity Kylian Curtis Ditmar Red Reflex Abel in Nederland. In Duitsland is de oogst veel kleiner. Kiska en Kairo kom ik nog tegen. Dat zijn weer stieren die oorspronkelijk uit Nederland komen. Verder hebben de Duitsers letterlijk maar een handvol zonen ingezet, waarvan 30 procent fokstier werd.
Heel veel ki’s hebben Kian gemist als stiervader. Ki Kampen en Alta zagen er niets in. Kian was een eindproduct en niet geschikt om mee door te fokken. Ze mogen zich nu afvragen hoe het mogelijk is dat ze een van de succesvolste stieren uit de geschiedenis gemist hebben. En daarmee ook tientallen miljoenen euro’s omzet. Kanttekening daarbij is dat het een typische kaasproductiestier is en minder een drinkmelkstier, en daarbij dus bij uitstek Nederlands. Maar robuuste, persistente koeien kan men overal gebruiken, getuige ook de wereldwijde export. Kian is een enorme boost geweest voor de roodbontfokkerij. In de keuringswereld lacht men om de ‘Kiannekes’. Dat zegt dus veel over de afstand tussen de actuele melkveehouderij en de keuringswereld.