Winnaars en verliezers

We staan met verhitte koppen tegenover elkaar. Een naburige boer bij ons natuurgebied Leggelderveld in Drenthe heeft zonder enige vorm van overleg drainagebuizen aangelegd op zijn land. Zijn akker grenst aan drie kanten aan het Leggelderveld. Wij vrezen voor schade aan de natuur.

De ontwatering leidt tot verdroging van de natte heide en vennen. Dat staat haaks op onze opdracht om de waterhuishouding juist te verbeteren, om daarmee kwetsbare plantensoorten als klokjesgentiaan en beenbreek in leven te houden.

Ik als natuurbeschermer lig daar wakker van. Al decennialang steken we bloed, zweet en tranen in het herstel van deze soorten. Met het aanleggen van de drainage boeren we achteruit. Daarom hebben we de provincie verzocht op te treden tegen de betreffende boer. We gaan ervan uit dat Drenthe dat doet.

Ben ik dan blij? Zeker niet. Het zal namelijk gevolgen hebben voor de relatie met onze buren. Tegelijkertijd staan we weer lijnrecht tegenover de landbouw. De media venten deze strijd tussen natuur en economie breed uit. Dat is ook slecht voor de natuur. De zaak van het Leggelderveld kent uiteindelijk alleen maar verliezers.

Hoe anders het ook kan, bewijst kalkzandsteenbedrijf Calduran. Hun fabriek ligt op een steenworp afstand van het betwiste gedraineerde land. Ook Calduran moet geld verdienen en wilde zijn activiteiten uitbreiden. Ook dat was slecht nieuws voor de natuur. Het bedrijf stapte echter eerst op Natuurmonumenten af. Als goede buur maakte het bedrijf in overleg met Natuurmonumenten een goed plan dat past naast het Leggelderveld. Calduran kan de komende jaren verder met haar onderneming en de waterhuishouding van het Leggelderveld wordt niet verstoord. Sterker nog, de natuur wordt er beter van. Iedereen tevreden.

Welke van deze twee voorbeelden is nu het meest wenselijk? Ondernemers en natuurbeschermers met een beetje heldere blik kiezen uiteraard voor het laatste geval. In het debat over natuur en economie gaat het vaak over verboden. Terwijl het eigenlijk zou moeten gaan over verplichtingen. Wie wil ondernemen en daarmee de buren mogelijk schaadt, moet daar wat mee doen. Een goede ondernemer stapt dan met open vizier op de buren af. Gewoon gezond boerenverstand. Ondernemers met ambities kunnen altijd bij Natuurmonumenten terecht voor een constructief gesprek. Gaan ze dat uit de weg, dan treffen ze ons op hun pad.

Teo Wams is directeur natuurbeheer bij Natuurmonumenten