1957: toppunt van modern rooien

Van het type trekker zijn er tussen 1953 en 1956 maar liefst 8.130 gemaakt. De rooier werkte nog met jute zakken maar ze waren er ook al wel met een kipbunker, speciaal voor de vooruitstrevendste boeren. – Foto: Misset

En wat ging het lekker, zo met de hulp van machines in plaats van kromme ruggen en spierpijn. Men moet destijds gedacht hebben dat dit het toppunt van modern boeren was. Het verschil met handwerk was inderdaad enorm, maar inmiddels zijn we ruim 60 jaar verder en kijken we er toch wat meewarig op terug.

Een van de zwaarste types

De mensen werken met een trekker van tegen de 30 pk, het was een van de zwaarste types van IHC uit Neuss. Met een cabine erop nog wel. Voor de bestuurder was dat een stuk comfortabeler dan met de blote oren in weer en wind achter het stuur te zitten.

En dan de rooier, een Grimme met helemaal erachter een soort glijplaat die plukken loof en ander materiaal opving en een beetje opzij liet neerkomen. Zo verstopten de restanten niet de overige rijen die nog gerooid moesten worden.

Veel hogere opbrengst

De gerooide knollen kwamen als vanzelf omhoog en gleden zo de jutezak in die werd opgehouden. 4 mannen konden het werk doen terwijl in de decennia daarvoor nog hele gezinnen en dorpsgemeenschappen op de knieën in de aarde bezig waren.

Mede dankzij de mechanisatie lukte het om per hectare zo’n 23 à 26 ton aardappelen te rooien, ruim 121% meer dan tijdens de jaren 30. Tegenwoordig zijn de opbrengsten zo ongeveer het dubbele, de resultaten van dit jaar uitgezonderd. De uitzonderlijke droge zomer van 2018 doet denken aan voorheen, althans wat opbrengsten betreft.

Dit artikel is te lezen in Boerderij 9 van dinsdag 27 november en is onderdeel van de rubriek Zo ging het toen