7 uur reizen voor boerenkool (1)

Wie slentert over de boerenmarkt van Trondheim, ziet dat die verrassend internationaal is. Er is Goudse kaas, en de boerenkool wordt verkocht door een stel uit België.

Wanneer mensen mij vroeger verteld hadden dat ik ooit nog eens zeven uur zou reizen voor een maaltje boerenkool, zou ik (afhankelijk van wie het had gezegd) mijn twijfels hebben geuit bij zijn of haar verstandelijke vermogens of in de lach zijn geschoten. Maar de waarheid is dat je die simpele Hollandse dingen, zoals een kroket ‘uit de muur’ of chocoladehagelslag op je brood, pas mist als ze er niet meer zijn. Iedere logee maakt mij blij met een portie boerenkool in de koffer. Boerenkool is in Noorwegen vrij onbekend. Dat is vreemd, gezien de populariteit van de winterwortel, de rode en witte kool en de koolraap. Overigens zijn spinazie en spruitjes hier ook niet op de versafdeling te vinden, maar wel in de diepvries.

Farmers cabbage? Wat is dat?

Van de boerenkool echter geen spoor. Vragen in het Noors leverden niets op, en bij de letterlijke vertaling in het Engels, dus farmers cabbage, begon men erg glazig te kijken. Nu, na 2,5 jaar, weet ik dat deze groente hier ‘grønnkål’ heet. Groene kool dus. Ik leg maar niet uit dat in Nederland groene kool (savooikool) iets heel anders is.

Genoeg boerenkoolzaad voor heel het dorp

Hoewel het Noorse klimaat geschikt is om boerenkool te verbouwen, en ik genoeg boerenkoolzaad heb om heel het dorp een aantal jaren te voorzien, komt het daar gewoon nooit van. Dus maakte ik vorig jaar oktober een busreis van 3,5 uur (inclusief de veerboot) om de boerenmarkt in Trondheim te bezoeken, want ik had gehoord dat daar boerenkool te koop zou zijn. Maar er was nog veel meer…

Mini-groentes met maxi-smaak!

Want wie zag ik ook op die markt? Marcus Renders en Frieda Daelemans, uit… België. Sinds 2008 wonen zij in Verrabotn en zij proberen te overleven met het telen van groentes, aldus Marcus. Hun leus: ‘mini-groentes met maxi-smaak van een kleine boer’ (zie foto 1). Ook houden ze schapen, kippen en muskuseenden. Hun plannen voor de toekomst zijn: scharrelvarkens, konijnen, een windmolen en een zonnepaneel. Hun kraam doet niet onder voor een gemiddelde Nederlandse groentekraam. En wat hebben de twee geëmigreerde Belgen ook in hun kraam? Bergen boerenkool. Voor één struikje betaalde ik 15 kronen (€1,85). Er verdwenen er vier in een tasje met de gedachte daar twee keer van te eten. Maar helaas! Boerenkool slinkt als sneeuw voor de zon! Dus de andere twee struikjes gingen ook in de pan, en met een Noorse rookworst en ‘klassikere skivede augurker’ (klassieke augurkenschijfjes, haha) werd het een echte Hollandse pot.

Gauda in Noorwegen

Ook te vinden op de boerenmarkt was Anneke Liesker, geboren in Nederland. Zij is getrouwd met de Noor Anders Vatn. Samen hebben ze een ecologische boerderij in Inderøy, met 240.000 liter quotum, vleesvee en een kleine kaasmakerij. De Noren kennen de lettercombinatie ‘ou’ niet, vandaar de naam ‘Gauda’ (zie foto 2). Andere kaassoorten die Anneke maakt zijn de kruidenkazen, met onder meer basilicum, tijm, rozemarijn, peper, honingklaver of brandnetel.

Abonnementen op… kaas

Anneke verkoopt de meeste kaas op boerenmarkten. Er is een lokaal abonnementsysteem, en voor de klanten die niet in de buurt wonen, gaan er postpakketten de deur uit. Op de foto staat ze met een familielid en een blije klant. Al meer dan een jaar staat een bezoek aan haar bedrijf op mijn planning, dus wordt vervolgd…
In het volgende deel lees je alles over andere typisch Noorse zaken: ambachtelijke chocolade, elandenworsten en blije scharrelvarkens.