‘Mestcentrale weer in beeld’

De varkenshouders stemmen in met het POV-plan vitalisering varkenshouderij. Dat wil de toekomst van varkenshouders snel verbeteren via 3 lijnen: 1. Ketensturing, 2. Revitalisering en innovatie, en 3. Kostenreductie en mestverwerking.

De ketensturing richt zich vooral op vermarkting onder het label ‘Holland Varken’. Door in ketens van minimaal 2 schakels (lees: slachterij en boer) te opereren, moeten de verduurzaming, welzijn, smaak en beleving van het vlees verbeteren en daarvoor zal de consument meer gaan betalen. Voor onderscheidende smaak wil die consument zeker wel betalen, maar de andere factoren zijn basiseisen. Wie daar niet aan voldoet, mag geeneens leveren aan de retail.

De revitalisering is een soort ruilverkaveling en sloop van varkensbedrijven en begeleiding naar ander werk. Dat vraagt veel geld. Onder Brinkhorst was daar krap €1 miljard voor beschikbaar. Dit plan rept slechts van €200 miljoen.

POV: afzetkosten mest in 2020 onder €10 per kuub

Tot slot de kostenreductie en mestverwerking. Met een andere inrichting van de vleeskeuring is geld te besparen. Helaas is Brussel daar erg rigide in, aanpassingen vergen een heel lange adem. Het is maar de vraag of de varkenshouderij zoveel respijt heeft.

Dan de mestkosten. Het vitaliseringsplan schetst dat varkenshouders alle mest gaan leveren aan 6 of 7 regiobedrijven. Exit distributeurs, exit lekgeld, hallo lagere afzetkosten. Die zijn dan volgens de POV in 2020 onder €10 per kuub. Een prima streven. Maar hoe krijg en houd je alle kikkers in de kruiwagen? Feitelijk roept de POV hier om invoering van de verplichte mestcentrale. Menig Zuidelijk bestuurder heeft daaraan nachtmerries overgehouden.