Orde in het woud aan keurmerken

Met een ordening in het woud aan keurmerken wil staatssecretaris Martijn van Dam de consument meer zicht geven op de waarde en betekenis van voedselkeurmerken.

D66 vindt het nog niet ver genoeg gaan; als het aan Kamerlid Fatma Koşer Kaya ligt blijft er één keurmerk over in de vorm van een stoplicht.

Staatssecretaris Van Dam heeft Milieu Centraal gevraagd de in Nederland gehanteerde keurmerken tegen het licht te houden. Daarbij is gekeken naar duurzaamheid (milieu, dierenwelzijn, mens en werk), transparantie en betrouwbaarheid. De dertien keurmerken die op die drie aspecten het best scoren, worden nu naar voren gehaald. Op de lijst van beste keurmerken staan onder andere het Beter Leven-keurmerk, het keurmerk voor de biologische landbouw (EU), EKO, Demeter, Milieukeur en Fairtrade.

Ordening keurmerken elke twee jaar herzien

De ordening die nu is gemaakt zal elke twee jaar worden herzien, om te zorgen dat de keurmerken beter worden. Van Dam wil dat de keurmerken in kwaliteit toenemen, en dat keurmerken die nu nog niet in de top staan, daar in de toekomst wel toe kunnen behoren.

De alliantie Verduurzaming Voedsel, het samenwerkingsverband van vertegenwoordigers van het bedrijfsleven in de voedselketen (LTO Nederland, FNLI, CBL, KHN en Veneca), is blij met de ordening. De alliantie zegt dat het aan bedrijven en consumenten is welke waarde ze hechten aan de keurmerken, en of ze worden gebruikt. Het bedrijfsleven tekent aan dat het ontbreken van een keurmerk niet automatisch betekent dat een product minder duurzaam is dan een product met een keurmerk.

‘Keurmerk in de vorm van een stoplicht’

Tweede Kamerlid Fatma Koşer Kaya, die samen met voormalig Kamerlid Bart de Liefde (VVD) de regering met een motie opriep orde te brengen in het woud aan keurmerken, zegt dat de ordening niet ver genoeg gaat. Zij bepleit één duidelijk en objectief keurmerk in de vorm van een stoplicht. “Consumenten kunnen in één oogopslag zien of bijvoorbeeld een pak koekjes groen, oranje of rood scoort, met betrekking tot wat voor leven een dier heeft gehad, of het product gezond is en wat voor impact het maken van het voedsel heeft gehad op het milieu. Mensen kunnen zelf beslissen wat ze daarbij belangrijk vinden.”