Kip en varkensvlees is te duur

De alarmbellen moeten langzamerhand gaan rinkelen in Brussel. Exporteurs uit derde landen gaan de Europese markt voor pluimveevlees overnemen.

Import van kip is namelijk veel goedkoper dan de eigen EU-productie. Buiten de EU is het voer goedkoper, mag diermeel gebruikt worden, is GMO geen item en gaan de eisen op gebied van dierwelzijn veel minder ver. Daardoor ligt de kostprijs van kip in de VS, Thailand, Brazilië Argentinië, Rusland en Oekraïne slechts op 71 procent van die in de EU. Ondanks importquota en hoge importheffingen is er al een massieve import: 104.000 ton in 2012.

Het LEI-rapport is opgesteld voor kip, maar je kunt nagenoeg overal het woord kip vervangen door varkensvlees. Ook bij varkensvlees zit immers het gros van de productiekosten in het voer en maalt alleen Europa om dierwelzijn. Dus liggen vergelijkbare uitkomsten voor de hand. EU-vlees is te duur, ondanks importheffingen.

Nu zal de EU-vleesproductie niet in een jaar omvallen. Maar toch, het prijsverschil zal ongetwijfeld leiden tot krimp in productie. Als dat een paar jaar doorzet, ontstaat uiteindelijk een situatie dat de EU zichzelf niet meer kan voeden. Wil de EU wel afhankelijk worden van derden voor de eigen voedselvoorziening? Vijf jaar geleden zouden velen de schouders erover ophalen, dat ligt sinds de Russische escapades op de Krim en in Oekraïne wel anders.

De oplossing zit niet in verhogen van importheffingen of verkleinen van importquota. Dat is kortetermijn-lapwerk. Beter is gelijke eisen te stellen aan geimporteerde kip en varkensvlees als binnen Europa worden gesteld.  Dat leidt mogelijk tot duurdere kip in de winkel, maar is wel goed uit te leggen aan de burger. Het vraagt nog wel even stevig onderhandelen in de WTO, want die ziet dierwelzijns- en GMO-eisen als non trade concerns.