Hoog tijd voor echte borging voerrisico’s

De kwestie-furazolidon maakt pijnlijk duidelijk hoe kwetsbaar veehouders zijn.

97 varkensbedrijven op slot met naar schatting 50.000 aanwezige dieren, 2.500 kalveren vernietigd. Dat is de voorlopige balans van de furazolidon-affaire, het nieuwste schandaal op het gebied van vervuild veevoer.

Oorzaak van de vervuiling is nog niet bekend. 
Opheldering daarvan zal nog wel even duren. Ook de omvang van de affaire is niet bekend zolang onduidelijk is wat precies aan de hand is met de varkens die het voer hebben gehad.

Het is echter niet te vroeg om alvast een paar stevige conclusies te trekken. De eerste gaat over Trustfeed, het kwaliteitsborgingssysteem van de gezamenlijke mengvoerindustrie, en eigenlijk ook over kwaliteitssysteem GMP+. Trustfeed en GMP+ hebben gefaald. Zo’n vervuiling mag niet plaatsvinden, zo simpel is het. En als het gebeurt, moet er sneller duidelijkheid én actie komen.

Ten tweede kunnen we vaststellen dat het met de spreiding van de risico’s droevig gesteld is. De financiële strop is nu voor de veehouders die te goeder trouw voer hebben gekocht van gecertificeerde organisaties. Geblokkeerde bedrijven kunnen hun vee niet kwijt en hebben dus geen inkomsten. Kosten van ruiming zijn in eerste instantie voor de boer.

Ja, via ketenaansprakelijkheid kun je de hete aardappel doorschuiven. Maar het is afwachten wat daar uitkomt, en wanneer er geld loskomt. Vorige affaires leren dat het vele jaren kan duren voordat – soms via de rechter – schadevergoeding wordt afgedwongen. Knappe ondernemer die dat geld zo lang kan missen.

Dit moet echt anders. Het kan niet zo zijn dat de veehouder die voer afneemt van een bij Trustfeed aangesloten voerleverancier, zelf met de strop zit als het voer toch niet deugt. Het is hoog tijd voor een 
beter borgingssysteem, waarbij het 
financiële risico níet op het bordje van de boer ligt. Het zou de voerbranche sieren als ze deze handschoen zo snel mogelijk oppakt.