Poten met voorgekiemde knollen

De persoon op de foto werkte mee aan een onderzoek naar het belang van voorkiemen. De conclusie luidde: ‘Voorkiemen is erg belangrijk! Zowel voor een vroege gelijkmatige ontwikkeling, als om Rhizoctonia en onderzeeërs te voorkomen’. Voor de niet aardappelkenners: onderzeeërs zijn poters die na het poten niet boven komen, maar als gevolg van snelle veroudering direct knolletjes op de kiemen vormen. Dat geeft een vertraagde en onregelmatige opkomst.

Foto: Misset

Men hanteerde in die jaren verschillende manieren van voorkiemen. In een glazen bewaarplaats was een mogelijkheid. In een geïsoleerd gebouw met kunstlicht kon ook, maar was duur. Wat men meestal deed, was poters inkuilen. In het voorjaar werden de knollen uit de kuil gehaald, waarna ze gingen kiemen. Bij daglicht en buitenlucht harden de kiemen beter af dan bij kunstlicht en mechanische ventilatie, zo was de ervaring. Als alle kiemen even lang waren, was het moment van poten daar, aldus de landbouwgids.

Voorkiemen werd vooral geadviseerd bij de vroege aardappelteelt. Vervolgens werden er een heleboel verschillende afstanden gebruikt in en tussen de rijen. Dat varieerde van 45×50 centimeter tot 75×20 centimeter. Afhankelijk daarvan kwamen er per hectare 44.000 tot ruim 66.000 planten.