WOZ-waarde agrarische bedrijfswoning juist vastgesteld

Rijnwoude – De gemeente Rijnwoude heeft de WOZ-waarde van een agrarische bedrijfswoning terecht vergeleken met verkoopcijfers van burgerwoningen, omdat de gemeente geen handhavingsbeleid voert.

Kort samengevat is de uitspraak van het Hof Den Haag de volgende:

Een rozenkweker (X) is eigenaar van een rietgedekte vrijstaande bedrijfswoning, gelegen op een perceel met agrarische bestemming. De woning ligt voor de rozenkwekerij van X en grenst aan een perceel sierteeltgrond van X. Op grond van het geldende bestemmingsplan sierteeltgebied is het niet toegestaan de agrarische bedrijfswoning aan de agrarische bestemming te onttrekken en te bestemmen tot burgerwoning. De WOZ-waarde is vastgesteld op € 750.000. In geschil is de vraag of dat te hoog is.

Hof Den Haag oordeelt in hoger beroep dat het elke partij vrijstaat, binnen het kader van een goede procesorde, waarover de rechter zich zelfstandig een oordeel moet vormen, in elke fase van de procedure nieuwe vergelijkingspanden aan te voeren. Van een schending van een goede procesorde, van het fairplay-beginsel en/of van andere beginselen van behoorlijk bestuur, is geen sprake. X heeft in elke fase van de procedure ruim voldoende mogelijkheid gekregen om zich te kunnen verweren tegen het standpunt van de gemeente.

De gemeente maakt de WOZ-waarde ad € 750.000 aannemelijk. De gemeente heeft onvoldoende weersproken gesteld dat kopers bereid zijn om dit soort panden te kopen voor het gebruik als “burgerwoning”, ook met het risico dat ze bijvoorbeeld de woning niet mogen bewonen. De gemeente voert ter zake geen handhavingsbeleid in de zin dat bij gebruik als “burgerwoning” getracht wordt dat gebruik te beëindigen. Een eventueel waardedrukkend effect dat uitgaat van de omstandigheid dat belanghebbendes woning een bedrijfswoning is, waarvan de ondergrond een agrarische bestemming heeft, mag geacht worden tot uitdrukking te zijn gekomen in de verkoopcijfers van de referentieobjecten, en daarmee dus tevens in de WOZ-waarde van de woning. Het hoger beroep is ongegrond.

Meer informatie: Hof ‘s-Gravenhage, 29 december 2010, nummer BK-10/00027