Windsurfen op een maisveld

Ik denk dat ik maar een recreatieve tak begin naast mijn akkerbouw. De vier vijvers in onze mais zijn zeer geschikt als windsurfplas. Ik heb ze daarvoor afgelopen zaterdag al uitgetest.

Toen we de afgelopen weken een van mijn maisvelden doorreden, werden we geconfronteerd met vier echte vijvertjes. We werden er, samen met de Hongaarse buren, flink ironisch over. We zouden met al dat water best eens geld kunnen verdienen. Maar hoe dan? Moeten we er een visplaats van maken? Medicinale modderbaden aanleggen? Een nudistenkamp beginnen, want mais biedt immers een prima afscherming? Andere vormen van watersport starten?
In combinatie met een oude hobby van mij en het nog aanwezige materiaal, was de keuze al snel gevallen op aanleg van een surfplas.

Surfplank zeven jaar niet in actie

20 jaar geleden, toen ik nog jong was en in België woonde, was er bijna niks mooier voor me dan tijdens bijna stormweer een plas op te gaan. Een keer heb ik daar een flinke ribkneuzing aan overgehouden. Een andere keer had ik mijn zeil op een plank gezet om te gaan strandzeilen. Dat ging zo razend snel dat ik mijn snelheid niet meer kon afremmen voor een golfbreker. Daarna wist ik wel dat zand hard aanvoelt aan het staartbeen.

Surfen naar eilandje in Balatonmeer

Toen ik richting Hongarije trok, nam ik de surfplank mee. De weg naar het Balatonmeer lag open en zo ging ik meermaals van Zamardi (op het vasteland) naar Tihany (het eilandje) op en neer. Dat was een prachtige maar eenzame sport, want je moet vrouw en kinderen achterlaten op het vaste land. En dan denk je wel eens: ik zie ze misschien nooit meer terug.
Daardoor geraakte de plank niet meer uit het hoekje van de archiefkamer waar hij zeven jaar stond. Tot afgelopen zaterdag dan. Bij een buitentemperatuur van 33 graden hebben we de surfplank in de auto geladen en zijn we naar het maisveld gegaan. Daar hebben we eerst maar eens bekeken in welk vijvertje we het best zouden kunnen surfen.

Niet alleen surfen maar ook modderbaden

Aan het Balatonmeer stap je op je plank en je stapt er na afloop ook droog weer af (tenzij je van je plank valt, maar het is de sport te surfen zonder een nat pak te halen…). Bij surfen in een maisveld gaat dat wat anders. Ik kan nu uit ervaring zeggen dat je er dan snel uitziet alsof je net een moddergevecht gehouden hebt. Bij een temperatuur van boven de 30 graden is de modder gelukkig warm en het water ook. Het leek wel of ik in de termaalbaden van Hevis was. Maar van echt doorsurfen kon geen sprake zijn. Het vijvertje in het maisveld is hoogstens 100 meter lang, en dat is heel wat korter dan het Balatonmeer breed is.

In maisveld staat water tot de liezen

Bij het surfen in de maisvijver maalden mijn gedachten erover hoe het toch kon dat ik hier op 27 april nog bezig was met de Fendt 930 en dat hier vorig jaar in september nog prachtig winterploegwerk verricht was. Want nu stond het water er tot mijn liezen.
Het surfen op de maisvijver maakt me één ding duidelijk: de surfplank zal niet weer zeven jaar werkeloos in de hoek staan. Ik heb nu gemerkt hoe makkelijk het ding in de SUV kan. De volgende rit is niet naar de maisvijver, maar naar het Balatonmeer.

Vijvertjes zien er erg uit maar vallen nog mee

Nu klinkt deze bijzondere ervaring voor velen misschien erg negatief. Vier vijvers in de mais? Het valt gelukkig in feite wel mee. Het zijn vier vijvertjes in een veld van 39 hectare. Misschien dat van die 39 hectare er twee nu nog helemaal blank staan. In een ander veld van 6,5 hectare moeten we misschien 1,5 hectare als verloren beschouwen. Op de andere velden is er geen waterschade te noteren.
Zoals al gemeld staat de mais die geen waterschade heeft opgelopen er prachtig bij, althans bij ons. De echte maisstreken (meer zuidelijk in Hongarije) zijn veel meer verzopen. Bij ons komt de eerste, op 3 april gezaaide mais reeds in bloei en het lijkt erop dat we drie kolven per plant krijgen.