Rabobank: in 2040 tot 50% minder vleeskalveren in Nederland

De Nederlandse vleeskalverhouderij zal in 2040 45 tot 50% minder kalveren tellen. Dit stelde Alex Datema, directeur Food en Agri bij Rabobank, vrijdag 10 november tijdens de Dag van het Kalf. Deze inschatting toont dat de kalverhouderij harder zal krimpen dan andere sectoren, waar Rabobank een krimp van circa 30% verwacht.

Transport kalveren

De concentratie van bedrijven op de Veluwe en de discussie over de import van kalveren zullen het aantal vleeskalveren en vleeskalverhouderijen doen afnemen. Rabobank benadrukt dat de kerntaak van de sector het tot waarde brengen van restproducten uit de Nederlandse melkveehouderij is, waarbij de import van kalveren niet past. Daarom financiert de bank over een aantal jaren geen bedrijven meer die kalveren importeren over een afstand groter dan 800 kilometer. In 2030 zal deze transportcirkel slechts 400 kilometer bedragen. Rabobank combineert dit met de transportleeftijd van kalveren, die in eerste instantie 28 dagen zal zijn en tegen 2040 naar verwachting zal oplopen tot 8 weken.

Lees ook: Kalf tot 28 dagen aanhouden kost € 28,62

Rabobank: kom met toekomstvisie kalverhouderij

Dat Rabobank zelf doelen stelt voor de sector is volgens Datema het gevolg van de besluiteloosheid van de politiek: “Met financieringen kijken we ook naar de omgeving. We gaan nu op de stoel van de politiek zitten om ondernemers te helpen bij vraagstukken aan de hand van wat wij van de toekomst verwachten.”

Datema spoort de sector aan om zelf met een duidelijke toekomstvisie te komen. Zonder zo’n visie zal de overheid ingrijpen, iets wat ongewenst is.

Zorgen over krimp kalverhouderij

Tijdens een forumdiscussie reageerde Denkavit-directeur Eric Buijs op de toekomstige krimp van de sector. Hij gaf aan dat de perspectieven met 25% minder kalveren zeker goed zijn, reagerend op de stelling ‘Met 25% krimp kan de sector prima (over)leven’. De door Rabobank gestelde 40% krimp baart hem echter meer zorgen. Buijs gelooft dat toegevoegde waarde op basis van productie zonder de huidige overproductie ervoor kan zorgen dat toekomstige kostprijsverhogende maatregelen beter gedragen kunnen worden.